“رهبرانی که “به جای ساختن تاریخ”، به فکر باز کردن جای پایی برای خود در “کتاب های تاریخ” هستند نخواهند توانست آینده را بسازند…”
راهبرد، عالی‌ترین سطح از میان سطوح چهارگانه ی مدیریت است. سطوح مدیریت عبارتند از:
-سطح راهبردی
-سطح عملیاتی
-سطح تاکتیکی
-سطح تکنیکی
راهبرد اغلب به مفهوم هدف نیست بلکه اقدامات و برنامه‌هایی برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده است
-راهبرد چگونگی دستیابی به اهداف را مشخص می‌کند
-به این که اهداف “چه چیز هستند؟” یا “چه باید باشند؟” یا “چگونه باید تعیین شوند؟” کاری ندارد.
مددیریت راهبردی نیز هنر و علم تدوين، اجرا و ارزيابي تصميمات وظيفه‌اي چندگانه است كه سازمان را قادر ميسازد به هدف‌هاي بلند مدت خود دست يابد.
مدیریت راهبردی سه مرحله است:
-تدوین استراتژی
-اجرای استراتژی
-ارزیابی استراتژی
****
در موضوع اتحاد مجدد احزاب و سازمان ها به یک نکته ی بسیار مهم باید اشاره کرد:
تا مادامی راهبرد، به سطح اول ارتقا نیابد و به عنوان “ضرورت”، “اولویت” و “بایستگی” به آن، اهمیت داده نشود هرگز نخواهد توانست به نتیجه ای دست یابد. نگاه به اتحاد مجدد احزاب در هریک از سطوح عملیاتی، تاکتیکی و تکنیکی، نه تنها پروسه ی اتحاد مجدد را به فرجام نخواهد رساند بلکه با از دست رفتن “زمان” و “تشدید ناامیدی”، سرانجام به “گسست کامل” خواهد انجامید.
-احزاب ما در مساله ی اتحاد مجدد، با این مشکلات روبرو هستند:
-اراده ای برای ارتقای موضوع به سطح راهبردی ندارند
-در خوش بینانه ترین حالت، مساله را همچنان در سطح عملیاتی، تاکتیکی و تکنیکی نگاه داشته اند
-دارای خلاقیت و نوآوری نیستند
-در برخورد با موضوعات به صورت انفعالی عمل می کنند
-فاقد ابتکار عمل هستند
-به دنبال دور زدن یکدیگر هستند
– به دنبال ذوب کردن همدیگر هستند
اگر هنوز نتوانسته ایم از مرزهایی ساده فراتر برویم شاید بخشی از آن، به خاطر نوع نگاهی است که به یکدیگر داریم….
“از مرگ، بیدار شو”
اگر فکر می‌کنی دیگران به جای تو فریاد می‌زنند در اشتباهی