باید بین “حکومت سخت” و “حکومت قدرتمند” تفاوت قایل شد. ممکن است حکومتی سخت باشد اما در عین حال کاملا در موضع ضعف قرار داشته باشد.
این نوع حکومت، در ست در نقطه نقابل حکومت قدرتمند قرار می گیرد و معمولا با مشکلات بسیاری نیز مواجه می گردد. حکومت سخت به شکلی کاملا مرکزی و مداخله ای عمل می کند و دائما می خواهد مقررات جزیی و مورد نظر خودش را در بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به اجرا دربیاورد اما همیشه با مشکلات بسیاری روبرو است.
اجرای اجباری قوانین نیز ویژه ی حکومت های سخت است.
اما “حکومت قدرتمند”، مکملی برای جامعه و در ارتباط تگاتنگ با شهروندان است. قدرت این جکومت به فرمانبرداری مردم وابسته نیست بلکه به توانایی حکومت در همکاری با سایر مراکز قدرت در اجتماع بستگی پیدا می کند.
حکومت قدرتمند قابلیت آن را دارد که قوانین را به صورت موثر در جامعه به اجرا دربیاورد و این کار را به شکلی نرم و بدون استفاده از زور انجام دهد.
تاملی کوتاه بر شاخص های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و بحران های مبتلابه جمهوری اسلامی در ایران و همچنین سیاست های سکوت و سرکوب در بسته ی سیاسی نظام، می تواند تایید کننده ی این معنا باشد که جمهوری اسلامی را بیش از آنکه یک حکومت قدرتمند بتوان نامید یک حکومت سخت است….
بابەتەکانی تر
