“جنگ” ديگر شرم آور نيست

با انديشه ي يک گذشته ي کهنه، درگير بازي هاي سياسي مدرن شدن، بزرگترين فاجعه، بررسي موقعيت هاي نوين در چارچوب اصطلاخات يک مدل يا پارادايم پيشيني، بزرگترين تهديد، تحليل اکنون در قالب ذهني گذشته، هراس انگيز، و وجهه ي قانوني بخشيدن به ارزش هاي فرهنگي بنيادگرايانه که بخشي از تاريخ گذشته است شومترين عواقب را به دنبال خواهد داشت.
عبارات فوق يک نتيجه ي ديگر نيز دارند:
گذشته انديشي، گذشته نگري و گذشته باوري را تنها با “فرا قانون” مي توان، در بستر زمان و مکان، امکان بخشيد.
براساس آنچه گفته شدفرهنگ، علم، برنامه ريزي و چشم انداز کلي برنامه اي که به تداوم جمهوري اسلامي تاکنون انجاميده است به فاجعه منتهي خواهد شد.
اکنون ديگر “صلح” نيز به خاطر “سکوت”، “مرده” است و “جنگ” ديگر “شرم آور” نيست چراکه عقلاني سازي اين عقب ماندگي تنها با جنگ ممکن خواهد شد و تاريخ عقب مانده، تنها با جنگ به “اينجا” و “اکنون” بازخواهد گشت. جنگ اکنون ديگر يک “تعيّن” است و فراقانون، تنها با جنگ، به “قانون” بازخواهد گشت….
بهزاد خوشحالي