ناسیونالیسم و تصویر سازی

یادداشت هایی با نگاه به این روزهای ما

ناسیونالیسم و تصویر سازی

-ملی گرایی، ایجاد و بازآفرینی هویت متمایز یک گروه ملی برای سروری است بر اساس ایده ی روشنفکری و آزادی بشر که مردم را توانا می سازد در جهان مدرن، زنده بمانند.

هویت در جهانی که تغییرات غیرقابل پیش بینی به یک حقیقت تبدیل شده اند یگانه راه گریز از اسارت است. هویت در واقع، زبان خدمت، به منظور رسیدن به آزادی است. این وضعیت، زمانی در برابر فئودالیسم قرار گرفته است، دورانی به مقابله با مطلق گرایی ایدئوزیک برخاسته و اکنون، در جهان مدرن، با همه ی مظاهر ریزودرشت آن، که هویت ها را نشانه می روند به یک سازوکار “غلبه بر” تبدیل شده است.

ساده ترین کارکرد ناسیونالیسم، مقابله یک ملت با تلاش ها برای تسخیر منافع اقتصادی و اجتماعی، از غیرخودی است. (ناسیونالیسم)

-باور نسبتا غالب اکنون بر آن است که ایده های آزادی و عدالت و رفاه توده ها، از مسیر هویت خواهی و ملت گرایی سهل الوصول تر است.(ناسیونالیسم، آزادی و عدالت)

-ملت-فکر (Nation-Think) نیاز بنیادین این دوران ملت کورد است. (ملت)

-فروپاشی ایران، شاید برای جهان، پایان تروریسم و افراط گرایی دینی باشد اما برای کوردها به معنای پایان اشغالگری است.(ایران و کوردستان)

-اپوزیسیون ایرانی، نجات دهنده ی ما نخواهد بود.(اپوزیسیون)

-از شهوت های جاه طلبانه ی خود دست بکشید.(رهبران احزاب)

-همزیستی ما هرگز طبیعی نبوده است بلکه در گذر زمان و با سیاست های گروه سلطه، طبیعی-ساخت شده است.(همزیستی مسالمت آمیز)

-ساختن کشور با ناسیونالیسم، یک تاریخ محدود دارد. این فرصت را از دست ندهید.(ملت کورد)

-دولت ملی از ناسیونالیسم، به وجود می آید؛وقتی چیزی غیر این باشد تنها یک نوع گرایش است.

هنگامی که باور کنید چیزی جز ملت، وجود ندارد می توانید کشور مستقل خود را تاسیس کنید. رفتارهایی که اکنون از احزاب کوردستانی دیده می شود ناظر به جملاتی است که پیشتر گفتیم. ناسیونالیسم وجود ندارد و چون ناسیونالیسم وجود ندارد تمایل برای تبدیل این سرزمین به یک کشور، تنها به یک گرایش تبدیل می شود؛ گرایشی که با کمترین احساس موقعیت در آینده با اشغالگر- از هر نوعی که باشد- تبدیل به یک انحراف می شود. بی نظمی هایی که اکنون در میان ما دیده می شود، از دست دادن جهت گیری ها، و توافق های پنهان با گروه سلطه، نتیجه ی همین گرایش -و نه خواست زمین- ملت – کشورسازی است.(ناسیونالیسم و احزاب کوردستانی)

-هیچ چیز خصوصی خارج از زمین-ملت-کشورسازی وجود ندارد.(ناسیونالیسم)

-عمیق ترین نگرانی مشترک حزب ها باید حول محور زمین-ملت-کشورسازی و اتحاد گروه های ملی باشد نه نزدیک شدن به هیات حاکم یا اپوزیسیون گروه سلطه.(احزاب کوردستانی و اپوزیسیون)

-ناسیونالیسم در عرصه ی عمومی فعالیت می کند نه در بسته ی اساسنامه و مرامنامه ی حزبی و در فضای رقابتی بین احزاب.(ناسیونالیسم و احزاب)

-امکان خصوصی احزاب، حتی اگر در مسیر ناسیونالیسم باشد نخواهد توانست به موتور محرکه ی ملت-کشور تبدیل شود.(احزاب کورد و ناسیونالیسم)

-امکان خصوصی با ادعای ملت و دمکراسی و چه و چه، در ادامه، تبدیل به یک فضای متعفن می شود که زمینه را برای رشد هر نوع میکروب حرفه ای آماده می کند.(چالش بازی)

-احزاب ما اکنون به نام ملت، در حال تصمیم گیری برای کنترل مردم کوردستان در حوزه ی عمومی هستند.ضرورت برای آنها بیشتر کنترل حوزه ی عمومی و تسلط بر آن است نه ورود به پروسه ی ملت-کشورسازی و از همین رو است که دستکم در بازه ی زمانی کنونی، تن به هر ائتلاف و توجیهی برای خود می دهند.(چالش بازی)

-ناسیونالیسم ،خود را از طریق تقاضای بیشترین ویژگی های خود محافظت می کند، و طبیعتا برای ملتی که اشغال شده است و تحت سلطه است مقدم بر دمکراسی خواهد بود.(ناسیونالیسم و دمکراسی)

-سخن گفتن از همزیستی، به معنای ارزش در معنای متناسب نیست. تنها یک مثال از میان هزاران نمون کافی است که این مفهوم را به چالش بکشد: آسیمیلاسیون. فکر نمی کنم کسی را بتوان یافت از فرد و گروه و حزب و سازمان که آسیمیلاسیون گروه سلطه را انکار کند.(همزیستی مسالمت آمیز)

-آیا اصرار ورزیدن بر همزیستی، در نخستین گام، بایگانی کردن حافظه و تاریخ -به هر دلیل- و بی احترامی به ملت کورد نیست؟ (چالش همزیستی)

-در مورد کسانی که از ناسیونالیسم سخن می گویند نیز باید سخن بگوییم:

پیش تر در مورد ناسیونالیسم کودکانه گفته ام و اینکه با برخی ابزارهای کهن، هرگز نمی توان دردهای کنونی را درمان کرد. و دو دیگر آنکه افتادن به دام “جغرافیای اسطوره ای” و از آن مسیر، به سوی ناسیونالیسم رفتن، ما را به سوی یک رمانتیسم خواهد برد تا یک سرزمین مستقل. (ناسیونالیسم کودکانه و ناسیونالیسم تخیلی)

-در مورد برخی نگاه های بومی گرایانه (ناوچه گەرایی) شاید، حفط کردن این جمله و تکرار روزانه ی آن، بتواند اندکی از این بار سنگین بکاهد: “فلان جغرافیا، زادگاه من است و به آن هم تعصب می ورزم اما کورد، ملت من است.” (ناوچه گەرایی)

-غارت محتوای شایستگی و شخصیت ملت کورد ، برنامه ی سیستماتیک گروه سلطه بوده است و این برنامه، همچنان ادامه دارد. تقسیم گروه سلطه به حاکمیت و اپوزیسیون، ابتدا به ساکن ، خودفریبی و در ادامه، کشنده است.(هیات حاکمه و اپوزیسیون)

-بپذیریم ایران، برای ما جهان خارج است و کوردستان، اشغال شده؛ این گونه خواهیم توانست به یک تصویرسازی فرهیخته نزدیک شویم.(کوردستان و اشغالگری)

-نگاه سوسیالیستی به مساله ی کورد با عناوین دهن پرکنی چون عدالت، برابری، یکسانی و ….که به اشتباه، همبستگی انسانی تعبیر می شود مالکیت، تفاوت، احترام، حق، و البته کنه ذات عدالت و برابری را نیز برای یک ملت تحت سلطه، زیر سوال خواهد برد.(چالش چپ)

-نخستین زبان آموخته، از آن جهت اهمیت دارد که پیش از تولد، عمومی است و پس از مرگ نیز ادامه خواهد یافت. زبان، خصوصی ترین حوزه برای نوزاد است و به مثابه لمس درونیت قلب؛(ناسیونالیسم و زبان مادری)

-ناسیونالیسم محصول تصویر سازی جمعی است البته با شرط “فرهیخته بودن”(educated imagination) (تصویرسازی از ناسیونالیسم)

-خشونت دولت قانونی با خشونت اپوزیسیون دولت قانونی، اگرچه در شکل متفاوت است اما در محتوا یکی است. دولت قانونی، به دلیل قدرتی که دارد از خشونت فیزیکی، روانی، و روحی، توامان استفاده می کند و خشونت اپوزیسیون دولت قانونی، به دلیل ناتوانی در اعمال خشونت فیزیکی، منحصر به خشونت کلامی، روانی و روحی است. تفاوت همین است.(خشونت دولت قانونی و خشونت اپوزیسیون)

-نقش زنان در ناسیونالیسم، محوری است. زنان هستند که برای نخستین بار، به فرزندان می آموزند که به زبانی متولد شده اند که زبان مادر آنهاست و در سرزمینی زندگی می کنند که خاک آنهاست. تفکر، دادن و گرفتن زنان است که به هویت، ماهیت و تحقق می بخشد. نیز مادر است که تصویر خیالی فرزند را شکل می دهد و کودک را به حوزه ی فرهنگ عمومی هدایت می کند.(ناسیونالیسم و زن)

-پیروزی به نام یک ملت، جاودانه است؛ رهبران نباید این را فراموش کنند.هر پیروزی دیگری زود فراموش می شود.روایت های تاریخی از ظهور ملت ها و کشورها را بخوانید.(رهبران کورد)

-ما کوردها هنوز هم فاقد دانایی شناختی برای شناخت ملی گرایی هستیم؛ این یک فاجعه است.(کورد و ناسیونالیسم)

-هویت طلبی ملی گرایانه، هسته ی اصلی استقرار ملت ها در جهان کنونی است. این را نباید فراموش کرد.(هویت و ناسیونالیسم)

برای مطالعه ی بیشتر: ر.ک به:

NATIONALISM AND THE IMAGINATION

GAYATRI CHAKRAVORTY SPIVAK

Columbia University