بزووتنەوەی نەتەوەیی؛ وێناسازیی پەروەردەکراو بەرانبەر بە ڕیاڵ پۆلیتیکی بەرهەڵستکارانە

کوردی- فارسی
بزووتنەوەی نەتەوەیی؛ وێناسازیی پەروەردەکراو بەرانبەر بە ڕیال پۆلیتیکی بەرهەڵستکارانە
وێناسازیی پەروەردەکراو توانای بنیاتنانەوە و دووبارە دروستکردنەوەی وێنایەک لە نەتەوە، خاک، ڕابردوو، داهاتوو و خودی نەتەوەیی نەک تەنها لەسەر بنەمای واقیعە هەبووەکان و ئەمری واقیع، بەڵکوو لەسەر ئەگەر و ئیمکانە خوازراو و ئەخلاقییەکان چالاک دەکات، گێڕانەوەی نەتەوەیی و یادەوەری کۆ چێ دەکات، گێڕانەوەیەک لە مێژووی هاوبەش و ئازارەکان و قارەمانەکان و هیواکان دەخولقێنێت، ئەندامانی نەتەوە پێکەوە دەبەستێتەوە، بڕبڕەی پشتی ناسنامەی نەتەوەیی پێکدەهێنێت، ئاسۆی داهاتوو دروست دەکات و وایلێدەکات باوەڕپێکراو بێت، ئەخلاق و عەقڵی تاک و کۆی نەتەوە لە قاڵب دەدات و بە دامەزراوەیی و بڕوامەندیی دەکات، دەبێتە هۆی پێناسەکردنەوەی ناسنامەی چالاک، بەسیجی ئەخلاقی و سۆزداری و پاڵنەرانە دروست دەکات، ڕێگری لە فانتازیای کاڵ دەکات، “ئەوەی دەتوانێت ببێت” بە “قبووڵکردنی ئەوەی ئێستا هەیە” دەگۆڕێت، “ئایندەسازی، ماناسازی، ئێستا سەنتەری و چورتکەخستن” بە پێچەوانەی “هاوسەنگی هێز و بەرژەوەندییە دەستبەجێیەکان و پاراستنی مانەوە” بەرنامەدار دەکات، هەوڵدەدات “ئاسۆی هاوبەش، متمانەی بەکۆمەڵ، ناسنامەی گێڕانەوە و یەکێتی ئەخلاقی” دروست بکات لەبری “مامەڵە و سازشی پاسیڤ و تاکتیکی کورتخایەن و تەنها ئەمری واقیع”، لەجیاتی “هێشتا کاتی نەهاتووە”ی ڕیالیزمی بەرهەڵستکارانە، دەستەواژەی “ئەگەر ئێستا نابێت، ئەی کەی؟” باس دەکات، بە جێگەی “پاسیڤبوون بەرانبەر بە دۆخی هەبوو”، “گرژیی داهێنەرانە” دروست دەکات، ئازادی نەتەوەیی و مافی چارەی خۆنووسین دەکاتە ئامانج لەبری ئەوەی سەقامگیری و مەسڵەحەت بە سەراتی بکات، بە پێچەوانەی ڕیالیزمی بەرهەڵستکار، ڕادیکالیزمی بنیاتنەر سنووردار ناکات و نابێتە هۆی وەرینی ئیرادەی نەتەوەیی، داواکارییە نەتەوەییەکان داناشکێنێت بۆ داواکاریگەلی بچووکتر، و لەجیاتی ئەوەی پەنا بۆ گێڕانەوەگەلی پاسیڤ یان بەڕژەوەندخواز ببات، گێڕانەوەی نەتەوە سەنتەر دروست دەکات.
Educated Imagination

Concervative Realpolitik

جنبش ملی؛ تصویرسازی فرهیختە در برابر رئال پلیتیک محافظەکارانە
تصویرسازی فرهیخته توانایی ساختن و بازآفرینی تصویری از ملت، سرزمین، گذشته، آینده و خودِ ملی را نه صرفاً بر مبنای واقعیت‌های موجود، بلکه بر اساس امکان‌های مطلوب و اخلاقی ممکن می سازد، روایت ملی و حافظه جمعی خلق می کند، روایتی از تاریخ مشترک، رنج‌ها، قهرمانان و امیدها می سازد، اعضای ملت را به هم پیوند می دهد، ستون فقرات هویت ملی‌ را می سازد، افق آیندە را می آفریند، آن را باورپذیر می کند، بە اخلاق و عقل فردی و جمعی ملت شکل می دهد و آن را درونی می سازد، آن را باورپذیر می کند، بە بازتعریف هویت فعال منجر می شود، بسیج اخلاقی و عاطفی و انگیزشی ایجاد می کند، از خیال پردازی خام جلوگیری می کند، “آنچە می توان بود” را جایگزین “پذیرش آنچە اکنون هست” می کند، بر خلاف “موازنە قوا، منافع آنی و حفظ بقا”، “آیندەساز، معناپرداز، اکنون محور و محاسبەگرا” است، بە دنبال “خلق افق های مشترک، اعتماد جمعی، هویت روایی و وحدت اخلاقی” است نە “معاملەگری و مصالحە انفعالی و تاکتیک های کوتاەمدت و واقعگرایی صرف”، بە جای “هنوز زمان آن نرسیدە است” واقعگرایی محافظەکارانە، عبارت “اگر اکنون نە پس چە وقت؟” را مطرح می کند، بە جای “انفعال در برابر وضعیت موجود”، “تنش خلاق” می آفریند، آزادی ملی و حق تعیین سرنوشت را بە جای اولویت بخشی بە ثبات و مصلحت، هدف می کند، بر خلاف واقعگرایی محافظەکارانە، رادیکالیسم سازندە را مهار نمی کند و بە فرسایش ارادە ملی نمی انجامد، مطالبات ملی را بە خواستەهای کوچک تر تقلیل نمی دهد و بە جای پناە بردن بە روایت های انفعالی یا مصلحت محور، روایت ملی مرکزی می سازد.