یکی از مهم ترین کارکردهای احزاب کردستانی در این مقطع، “کمک به پیش روی آرام مردم عادی” با پشتیبانی از “سیاست های غیر رسمی” در تقابل با “روش های نهادمند دولتی” است که در نهایت می تواند “سطوح زیرین انقلاب” را به سوی آشکار شدن در قالب یک جنبش سراسری هدایت کند