طرح ترور یک سفیر در خاک کشور بیگانه

تحلیل از نگاه “تمامیت خواهی”(توتالیتاریسم)
1. اصل توطئه علیه توطئه: فرمانروایی تمامیت خواه، توطئه های خود را از روی جمعیت یکنواخت هوادارانش با این فرض اعمال می کند که توطئه ها از سوی همه ی جهان، علیه کشور تمامیت خواه در جریان است. “اصل توطئه علیه توطئه” به این صورت گسترش می یابد که که برای هر فردی از ملت، که در خارج از کشور به سر می برد، وظیفه می شود که همچون یک مامور مخفی، گزارش داده، هر بیگانه ای را دشمن کشورش فرض کند و هر زمان که ضرورتی ایجاد شد به خاطر تحقق عملی اهداف نظام تمامیت خواه، دست به هر اقدامی بزند.(آرنت، توتالیتاریسم، ترجمه ی محسن ثلاثی، ص260)
2. “هنجارمندی جهان”: هنجارمندی جهان، موثرترین حفاظ در برابر افشای جنایت های نظام تمامیت خواه به شمار می آید. “انسان های عادی که نمی دانند هرچیزی امکانپذیر است” از باور کردن به چشم ها گوشهایشان در برابر جنایت های مهیب سرباز می زنند، درست همچنان که انسان های توده وار، از دیدن و شنیدن “واقعیت عادی” که در آن ها جایی برای خود نمی بینند خودداری می ورزند.(همان، ص261)
3. جهان غیر توتالیتر و همچنین بخش قابل توجهی از ساکنان نظام توتالیتر، معمولا به یک خیال خام دلخوش می کنند که آن، “امکان بر سر عقل آمدن نظام تمامیت خواه” یا “عدم امکان اقدام غیر عاقلانه” از سوی نظام تمامیت خواه است، به همین خاطر، همچنان بر این باورند که “جنایت های سهمگین” نظام تمامیت خواه، خارج از قواعد عقل سلیم است و این عدم گرایش عقل سلیم به باور جنایت های تمامیت خواه، حتی از سوی خود فرمانروایان تمامیت خواهی نیز تقویت می شود.
در روزهای گذشته، بسیاری از تحلیلگران سیاسی، تلاش کرده اند با رویکردی خردورزانه و بر پایه ی تحلیل های عقلانی، سیاسی و بر اساس قواعد و هنجارهای حقوقی و سیاست بین الملل، به تحلیل “طرح ترور سفیر عربستان در خاک ایالات متحده” بپردازند و هنگامی که با “جزییات سناریو” مواجه گشته اند، ابراز شگفتی نموده اند.
شاید تحلیل و واکاوی نظام جمهوری اسلامی در چارچوب یک نظام تمامیت خواه و بررسی قواعد حاکم بر بنیاد این نظام ها، بتواند جهان واقعی را به این قناعت برساند که “برای نظام های تمامیت خواه، هر چیزی امکان پذیر است”….