مقابله با تروریسم

مقابله با تروریسم نه تنها پاسخ قاطع به عملیات تروریستی، بلکه ترکیبی جامع از قدرت سخت و نرم است.

اصطلاح مقابله با تروریسم،شامل دو مفهوم کاربردی است:
1.پاسخ قاطع به عملیات تروریستی
2.ترکیبی جامع از قدرت سخت و قدرت نرم به منظور مقابله با تهدید ترور

طرح مساله
متاسفانه با وجود آنکه دامنه ی ترورها در کردستان هر روز توسعه می یابد، جمهوری اسلامی ایران هیچ برنامه ی منسجمی برای پاسخ دهی قاطعانه و استفاده ی توامان از قدرت سخت و نرم اراده ننموده است و همچنان، این موضوع را تنها در سطح خبر رسانی نگاه داشته است.

بیان مساله
مناطق کردنشین غرب ایران که مجموعا 10درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند به دلیل تهدیدهای ناشی از عوامل داخلی و خارجی به صورت توامان، زمینه ای مناسب برای ترور را فراهم آورده اند:

1.تهدید خارجی: کشور جنگ زده ی عراق از ابتدای 2003 جغرافیای آموزشی و عملیاتی بسیار مناسبی برای تروریسم فراهم آورده است.شکی نیست که اکنون، تروریسم را می توان یکی از مهمترین اقلام صادرات زیرزمینی عراق به کشورهای منطقه دانست.

2.مجموعه ای از عوامل ساختاری، رابطه ی دولت_ ملت را در سالهای اخیر از هر زمان دیگر شکننده تر کرده است. عدم اعتماد متقابل فزاینده ی مردم کردستان و دولت در منطقه، مناسب ترین شرایط برای رشد ترئریسم در کردستان است.

3. عامل سومی را هم می توان به این ها افزود و آن اینکه، به دلیل عدم امکان حضور کردها در ساخت های راس هرم امنیتی، نظامی و انتظامی، رابطه ی کردستان- قدرت سخت در بهترین حالت، یک رابطه ی تعاملی میان خود و دیگری ناخود است که بر اساس نوعی احترام متقابل دستکرد تداوم می یابد.

چه باید کرد؟
راهکارهایی که به صورت استاندارد شده وجود دارند عبارتند از:
1. سیاسی
2. اجتماعی
3. آموزشی
4. اقتصادی
5. نظامی
6. اطلاعاتی
7. قضایی
8. رسانه ها در قالب بالا بردن سطح آگاهی در شرایط خشونت و تروریسم
9. طراحی یک ساختار برای آشتی سیاسی
10. توانمند سازی
11. ترویج هماهنگی اجتماعی
12. تحرک و تعامل بین گروه های ختلف اجتماعی
13. پیشگیری از هرگونه افراط گرایی ایدئولوژیک
14. گسترشس فرهنگ ضد خشونت
15. تشکیل سازمانهای تخصصی مردم نهاد غیردولتی(NGO s)
16. تشکیل تیم های مردمی و آموزش “رفتار شهروندی سازمانی(OCB) به منظور تلاش در جهت شناسایی هسته های مستعد افراط گاندیشی و افراط گرایی و تفویض برخی اختیارات قضایی
17. انغقاد قراردادهای حقوقی بین الملل به منظور همکاری های متقابل و وحدت رویه
18. تدوین آیین نامه ی قضایی جامع و کاملا روشن و مقتضابه مسوولیت دولت و پیامدهای روزمرگی نظام اجرایی در برابر تروریسم از آنجا که دولت ها مسوولیت حفظ جان شهروندان را بر عهده دارند مسوولیت مستقیم مبارزه و پیشگیری از تروریسم متوجه دولت هاست. در صورت تداوم تهاجم تروریستی در مناظق کردنشین، بی اعتمادی ها سرانجام به سوی عدم اطمینان متقابل مردم و قوای نظامی و انتظامی شده و در این حالت در هر اقدام تروریستی شاید از هر دو سوی مردم و نیروهای دولتی متولی اعمال قدرت، قربانی ناتوانی ها و ی اعتمادی ها شوند بعید نیست سوگیری عوامل تروریست در همان سطح ترور قوای انتظامی و نیروهای مسلح باقی بماند. به باور من، این اقدامات بسیار شتابان تر از آنچه تصور می کنیم تبدیل به موارد خشن تر با گستره ی بیشتر خواهند شد

موفقیت و شکست سیاست جمهوری اسلامی در مبارزه با تروریسم را می توان از چند منظر تجزیه و تحلیل نمود:
چشم انداز دولت که مشتمل بر ابعاد نظامی و غیرنظامی است تداوم یا عدم ادامه ی پافشاری بر نقش قدرت سخت و ابعاد نظامی (هم در کردستان و هم در سایر شهرها به دلایل گوناگون) تعدیل سازی سیاست های خشونت در کشورهایی که دارای رقابت منطقه ای هستند قانونی ساختن مبارزه با هرنوع ترور(خشونت سازمان یافته) و تعریف جرم تا حد ممکن یا متناسب سازی آن با اشدمجازات توانایی فرهنگ سازی مستقیم ضدترور و ضدمجازات توانایی در از میان بردن هرگونه نشانه ها و عوارض اولیه، ثانویه و تَبَعی تبعیض در جغرافیای موزاییک ملی ایران هماهنگی و هم رایی همه ی گروه های سیاسی (اعم از پوزیسیون و اپوزیسیون) در نفی ماهیت ترور و پایبندی کامل به تعهدات تدوین یک برنامه ی جامع استراتژیک با محوریت بخشی به بنیادپایه های متاثر از عوامل داخلی(موفقیت ها و شکست ها) و عوامل خارجی(تهدیدها و فرصت ها) و فورمولاسیون کامل مدل های مقابله با خشونت سازمان یافته