ناسنامەی نەتەوەیی و خاک

ناسنامەی نەتەوەیی و خاک
ئایا کەسێک هەیە زیندوو بێت، بەڵام ڕۆحی ئەوەندە مردووە،
کە هەرگیز بەخۆی نەگوتبێت: ئەمە زێدی منە، نیشتیمانی دایکم!
کەسێک کە هەرگیز دڵی لە ناخەوە نەسووتابێت،
کاتێک لە خاکێکی بێگانە گەڕاوەتەوە ماڵەوە!  (سێر واڵتێر سکۆت)
چەمکی “ماڵ” چەمکێکە کە بەزۆری هەریەکەمان پڕ دەکات لە هەست و سۆزی گەرم و هەستکردن بە سەربەخۆیی و ڕەگداکوتاوی- و تەواو سروشتییە-  کە ئەو کارە بکات، وەک شیعرەکەی سکۆت بە شێوەیەکی کاریگەرانە دەریدەبڕێت.  ماڵ بەزۆری ئەو شوێنەیە کە ئێمە ئەوین و پابەندبوونەکانمان، وەفاداری و ئەرکەکانمان بە نیسبەت یەکترین دەژین. لەنگەرێکمان بۆ دابین دەکات و هەروەها شوێنێک کە فێر دەبین بۆ شتێکی گەورەتر لە خۆمان بژین. هەستی هاودەنگی و قوربانیدان و ئامانجی هاوبەشمان بۆ دابین دەکات.  ئەمە بۆ خێزان، بۆ ئەو کۆمەڵگا ناوخۆییانەی کە ژیانمان تێیدا ڕەگ و ڕیشەی داکوتاوە و بۆ نەتەوەکەمان، یان “نیشتمان” ڕاستە.  ناسنامەی نەتەوەیی، وەک ڕۆجێر سکروتۆن نووسیویەتی: “لە ئەزموونی ماڵێکی هاوبەشەوە لەدایک دەبێت.”
—
هویت ملی و سرزمین
آیا کسی هست که زنده باشد، اما روحش آنقدر مرده باشد،
که هرگز با خود نگفته باشد: این وطن من است، سرزمین مادری من!
کسی که هرگز قلبش، درونش نسوخته باشد،
وقتی قدم‌هایش را از سرزمینی بیگانه به سوی خانه برگردانده است! (سر والتر اسکات)
مفهوم “خانه” مفهومی است که معمولاً هر یک از ما را مملو از احساسات گرم و احساس تعلق و ریشه‌داری می‌کند -و کاملاً طبیعی- است که این کار را انجام دهد همانطور که شعر اسکات به طرز تلخی بیان می‌کند. خانه معمولاً جایی است که ما در آن عشق ها و تعهدات، وفاداری ها و تعهدات متقابل خود را زندگی می کنیم. این یک لنگر و همچنین مکانی را برای ما فراهم می کند که در آن یاد می گیریم برای چیزی بزرگتر از خود زندگی کنیم. حس همبستگی و فداکاری و هدف مشترک را برای ما فراهم می کند. این در مورد خانواده، در مورد جوامع محلی که زندگی ما در آنها ریشه دارد، و در مورد ملت ما، یا “وطن” صادق است. هویت ملی، همانطور که “راجر اسکروتون” نوشته است: “برآمده از تجربه یک خانه مشترک است.” 
بڕوانە بۆ:
https://ndupress.ndu.edu/Media/News/News-Article-View/Article/2004052/3-the-ethics-of-nationalism/