تمام حلقه های عشق را، به پیروی از هفتم سیاره ی منظومه، زحل وار، به دورت خواهم چرخید و، سینه ام را، به تلافی همه ي مرگ-لحظه هاي دوري خواهم شکافت، تا با سپاردن قلبم به تو، اندکی از آب رفته را، به سرچشمه ی امید، بلکه بازگردانم….
يقين دارم زندگی، همواره بیش از آنی به ما می بخشد، که خود را سزاوار آن می دانیم. بازهم ببخش بابايي را که در کنارت نيست گرچه به آتش درون، سينه سوز، در اين تنهايي سهمناک، غمگنانه، شمع هاي بودن ات را جاودان افروز، روشن نگاه خواهد داشت
تولدت مبارک دخترم