یادداشت روز

در حالیکه همواره ادعا شده است (و می شود) گفتگوی میان احزاب کردستانی، همواره “گفتگویی گذرا” بوده یا زبان گفتگوی میان آنها آنچنان زمخت است که همواره به سوی “گفتگوی جدایی” پیش می رود نشانه هایی چند وجود دارند که نه تنها احزاب کردستانی در رویارویی با تهدیدها، از یکدیگر جدایی ناپذیرند بلکه تبادلی که آنها را به یکدیگر پیوند می دهد هر یک برای “دیگری حزبی” و نسبت به “دیگری ناخود” (به مثابه ی دشمن مشترک) این جدایی ناپذیری را نشان می دهد.
“عقل انباشته”ای که در نظم، بندهای روحی و اخلاقی، فشار بی نام و نشان گروه ها (به مثابه ی مردم) و ضرورت تطبیق با هنجارها و معیارهای حاکم روز وجود دارد در صورت تکرار و تمرین و البته پیوستگی و تداوم می تواند به “تولید یک زبان مشترک مفهومی” میان احزاب با یکدیگر و با مردم کردستان منجر شود.
اکنون به جرات می توان ادعا کرد قواعد فاقد دستور زبان، کلمات ناکامل و انگیزش هایی که پیشتر با لکنت زبان بیان می شد از گفتگوی میان احزاب رخت بربسته است…
حقیقت بی آنکه تصور پیروزی یا حق پیروزی را به تنهایی برای یک حزب به ارمغان آورد سرانجام پیروز خواهد شد، تنها باید مجرای مناسب برای “جاری شدن تجربه و خرد انباشته در احزاب کردستانی” و پیوستن آنها به یکدیگر ایجاد کرد تا زایمان “جبهه ی متحد کردستان” را به یگانه گفتار خرد ملت کرد وا نهاد.