آری اين چنين بود (و شايد همچنان هست) برادر….

و زخم هايي که هرگز التيام نمي يابند
….مازيار بهروز درباره ي همکاري حزب توده به همراه سازمان فداييان اکثريت با مقامات نظامي در غرب کشور مي نويسد:
“در آذرماه60، “رحمان کريمي” عضو “اکثريت” و “غني بلوريان” عضو “حزب توده”، نامه ي تشکر آميزي از سرهنگ (بعدها سرتيپ) “صياد شيرازي” فرمانده لشگر کردستان ارتش دريافت کردند.
در اين نامه، “سرهنگ صياد شيرازي”، مراتب قدرداني خود را از اين دو (رحمان کريمي و غني بلوريان) به خاطر “کمک به ارتش در سرکوب جنبش کرد” ابراز داشت.(شورشيان آرمانخواه، ناکامي چپ در ايران، مازيار بهروز، ترجمه ي مهدي پرتوي، نشر ققنوس،1382، ص198)

همکاري حزب توده و فداييان اکثريت با مقامات نظامي در غرب کشور
نامه ي تشکر آميز
قدرداني به خاطر کمک به ارتش در سرکوب جنبش کرد
قدرد اني به خاطر کمک به ارتش در سرکوب جنبش کرد
و…..
تاريخ خيانت، خيانت تاريخي…..
اين چنين بود برادر و شايد همچنان هست
و خنجرها بر پشت اين ملت، با دستان فرزندانش ديروز، امروز و فردا و فرداها شايد….
اما فردا چگونه از خيانت هاي امروز خواهند نوشت؟ چه خواهند نوشت؟ و از خيانت هاي چه کساني خواهند نوشت؟….