تقسيم بندی دمكراسی های نوين بر اساس دو مفهوم “مشاركت” و “آگاهی” نزد شهروندان

در شناخت شناسي نوين از مفهوم دمكراسي، از تركيب مولفه هاي مشاركت سياسي(با سير فزاينده) و مشاركت سياسي(سير كاهنده) و همچنين آگاهي(سير فزاينده) و آگاهي(سير كاهنده) چهار نوع دمكراسي تعريف مي شود
نخست: درجه‌ي بالايي از مشاركت سياسي
دوم: سطح پايين مشاركت
سوم: سطح بالاي آگاهي
چهارم: سطح پايين آگاهي
هرگاه اين دو بعد را تركيب كنيم، چهار نوع حكومت دمكراتيك تعريف خواهند شد:
1.تركيب مفهوم روشي با درجه‌اي از مشاركت سياسي. ما اين نوع از دمكراسي را دمكراسي بازار (Market democracy) مي‌ناميم زيرا شهروندان ابتدا به ساكن به عنوان يك مصرف كننده‌ي سياست‌هاي عمومي شناخته مي‌شوند. به عنوان يك مدل، اين نوع دمكراسي به وسيله‌ي مشاركت پايين شناخته مي‌شود كه مي‌تواند تابع تعريف حداقلي از تساوي و آگاهي براي شهروندان باشد. در اين نوع دمكراسي نيازهاي اوليه‌اي براي شهروندان تعريف شده است اما آن تعريف نه در فضاي تكنيكي و نه در صلاحيت اخلاقي است. تنها ظرفيت مورد نياز توانايي رأي دادن به صورت مخفي خواهد بود كه براي تأمين استقلال در اين نوع دمكراسي مورد نياز است.
2.دومين نوع دمكراسي، دمكراسي پدرسالار (Paternalistis democracy) است. كه در آن مفهوم جوهري دمكراسي با سطح پاييني از مشاركت تعريف مي‌شود. در اين مدل، شهروندي مستلزم نوع ويژه‌اي از صلاحيت اخلاقي است. به عنوان مثال تفاوت نخبگان و اهليت آنها در تعريف و دفاع از ارزش‌ها، نياز شهروندان براي تساوي و آگاهي، مشابه دمكراسي بازار، مستلزم استقلال شهروندان است اگرچه نسبت آن از دمكراسي بازار كمتر است.
3.نوع سوم دمكراسي يك مقطع روشي را با درجه‌اي از مشاركت شهروندان تركيب مي‌كند. ما اين نوع دمكراسي را به پيروي از تعريف اخير آن در فلسفه‌ي سياسي «دمكراسي نئوجمهوري» (Neo Republican democroy) ناميده‌ايم. در دمكراسي نئوجمهوري صلاحيت فني مهمتر از اهليت اخلاقي است به استثناي آنچه در قانون، اهليت اخلاقي را به عنوان معياري براي قواعد دمكراتيك در اولويت قرار داده است.
مفهوم تقواي مدني (Civic Virtues)، در كانون دمكراسي نئوجمهوري قرار دارد و استفاده‌ي مدرن از مهارت‌هاي فني را در كنار تقواي مدني به عنوان شاخصه‌ي دمكراسي نئوجمهوري مورد بررسي قرار مي‌دهد.
از آنجا كه اين مدل مستلزم مشاركت فعال شهروندان براي دستيابي به «تساوي» است، شدت عمل آن براي وصول به اين هدف از دو مدل ديگر دمكراسي بيشتر است. آن همچنين در جستجوي حد بالايي از استقلال نيز هست. شهروندان در دمكراسي نئوجمهوري با اين فرض تعريف مي‌شوند كه فشار اجتماعي و اقتصادي در جامعه، در حداقل خود قرار دارد. همزمان آنها بايد ملزم به رعايت اصول اخلاقي شهروندي نيز باشند.
4.نهايتاً دمكراسي نوع چهارمي هم تعريف مي‌شود كه دمكراسي ژاكوپني (Jacobin democracy) ناميده مي‌شود . اين نوع دمكراسي مستلزم حد متعارفي از اتفاق ارزش‌ها و درجه‌ي بالايي از مشاركت سياسي است.
در حالت ايده‌آل، آن مستلزم درجات بالايي از صلاحيت‌هاي تكنيكي و اهليت اخلاقي است. دمكراسي ژاكوپني ممكن است همان نوع از دمكراسي باشد كه روسو درباره‌ي آن نوشت «نظامي حكومتي است كه خدايان به انسان ارزاني داشته‌اند». دمكراسي ژاكوپني مدل ايده‌آل دمكراسي تعريفي «روبسپير» و «لنين» نيز هست.
منبع: ناسيونالسم دمكراتيك و دمكراسي چند فرهنگي/گروه ناسيوناليزم پروژكشن/ترجمه ي:بهزاد خوشحالی