جبهه‌ی متحد کردستانی، ضرورت سرعت تشکیل

هنگامی که درباره ی ضرورت یک “جبهه ی متحد کردستانی” سخن می گوییم به طور معمول باید درباره ی “ضرورت سرعت تشکیل” و “اندازه” ی آن سخن به میان آوریم. احزاب کردستانی باید برنامه های خود را در چارچوب نظامی بنا کنند که همه ی مردم کردستان –تاکید می کنیم تمام مردم کردستان- را درگیر سازند و ما باید این برنامه ها را برای تشکیل “جبهه ی متحد کردستانی” به سرعت بنا کنیم.
برنامه ریزی با تاخیر زمانی کارآمد نیست، برنامه هایی که در زمان طولانی، آرام آرام پیش می روند به تدریج قدرت خود را از دست می دهند و آنقدر دچار “یک گام به پیش، یک گام به راست و چپ و یک گام به پس” می شوند تا سر انجام به قالب چیز دیگری در می آیند یا به کلی از میان می روند، این روش، بدبینی را هم می پروراند زیرا از نگاه مردم کردستان، که اکنون جلوتر از احزاب می اندیشند و حرکت می کنند و دست به اقدام می زنند هر برنامه – حتی اگر برنامه ای با “اندیشه ی خوب” باشد – به سختی می تواند مردم کردستان را برای اقدام قریب الوقوع بر سر شوق آورد.
یک جبهه ی متحد کردستانی باید آماده باشد با شتاب عمل کند و از چندین نقطه فشار آورد تا مردم را برای برپایی یک قیام همه جانبه علیه جمهوری اسلامی آماده سازد.
مقاومت در برابر جمهوری اسلامی به مثابه ی “اقدام” (کنش) و نه واکنش، گریز ناپذیر است. جبهه ی متحد کردستانی می تواند با شکل گیری و اقدام، الهام بخش جنبش رهایی بخش مردم ایران نیز باشد.