سال‌ها پيش

سال ها پيش در جايي خوانده ام “آشوريان”، هنگامي که به زمين هاي شرقي مي تاختند با احترام و سکوت از کنار “نودوسه” مي گذشتند چون آن را مقدس مي پنداشتند و نودوسه به معناي “نه شکاف”، نام باستاني “آبيدر” است.(هنگامي که از نماي روبرو به دامنه ي آبيدر نگاه کنيد نه شکاف طبيعي را مي توانيد بشماريد). ديشب هنگامي که تصاوير آتش سوزي را نگاه مي کردم به هيچ عنوان شبيه آتش سوزي نبود؛ بيشتر، تصويري از “آتشفشان”، به چشم مي آمد.
شايد “نودوسه”ي باستان و “آبيدر” امروز، “پيش آگهي” يک آتشفشان باشد از جنس “برون فکني خشم انسان ها”….
فراموش نکنيم:
آشوريان، نخستين بار، در همين حوالي، به خاک نشستند و از همين نزديکي ها بود که امپراتوري ماد”، سر بر آسمان افراشت.
شايد “نودوسه”ي باستان و “آبيدر” امروز، “پيش آگهي” يک آتشفشان باشد از جنس “برون فکني خشم انسان ها” و البته “تولدي دگرباره”….