سرنوشت ما

سیاهی کابوس اسارت ملتی را باید به درخششی رنگارنگ از رهایی آراست

حهان این ملت را باید از دل داستانی به قدمت بشریت بیرون کشید
هم نشینی با موفقیت را باید سرنوشت خود کرد
نسل ما می تواند به کابوس حمام خون پایان دهد
“باید به جابه جا شدن، همچون مهره هایی روی صفحه ی سفید و سیاه شطرنجی از پوچی پایان داد”
باید به دنبال تحقق رویاهایمان رفت
این سرنوشت ماست
….
اقتباس از: “شور زندگی کردن”، دومینیک اوترند