ممکن است همه چیز به پرتگاه “خودخواهی”، “بی طاقتی”، “شکست” و “ناکامی” نزدیک شده باشد اما هنوز سقوط نکرده ایم؛
درباره ی “سیاهی” حرف بزنیم، بگوییم همه چیز آلوده است اما “سیاه نمایی” نکنیم؛
“قلب”، “عطش”، “انگیزه” و “تعهد” را اگر از دست نداده باشیم، همه چیز به جای اصلی خود بازخواهد گشت….