فلج کردن روح انتقادگری، خط شروع کارزار نهایی تمامیت خواه و مردم

نخست: یکی از اقدامات تمامیت خواه، تغییر “خودآگاه انسان ها” به “ناخودآگاه توده ای” است.
دوم: تمامیت خواه تلاش می کند با استفاده از “تبلیغات”، “رسانه” و “آموزش”، مردم را به یک “توده ی سازمان یافته” تبدیل کند.
سوم: تمامیت خواه سیاست های قدم به قدم خود را به ترتیب زیر دنبال می کند:
-تحریک پذیر کردن توده ها
-ضربه پذیر کردن
-نداشتن تفکر منطقی
-داشتن کمبود در قدرت قضاوت
-زیاده روی در احساس ها
-نداشتن روح انتقادگری
چهارم: تمامیت خواه برای رسیدن به هدف آخر در به وجود آوردن توده ی سازمان یافته، یعنی “نداشتن روح انتقادگری”، به سازوکار “فلج کردن روح انتقادگر”(و نه کشتن او) روی می آورد.
تلاش برای کشتن روح انتقادگری و پیش از آن، فلج کردن روح انتقادگر، غایت تمامیت خواهی و البته نزدیک شدن به نقطه ی برخورد نهایی نیز هست. فقدان کامل روح انتقادگر سبب می شود توده ها تضاد را احساس نکنند.
کارزار نهایی و به تعبیری دیگر “نبرد نهایی”، از همین لحظه آغاز خواهد شد.
پرسش: آیا مردم ایران، تن به “توده ای شدن سازمان یافته” خواهند داد یا تمامیت خواهی به خط پایان خواهد رسید؟
داده های تاریخی نشان داده اند سرانجام مردم پیروز خواهند شد.