-با مشورت با تمامي احزاب کردستاني باشد
-داراي يک بسته ي واقع نگر و شامل کف مطالبات ملي باشد
-حق تعيين سرنوشت ملت کرد و تمامي ملت هاي ايران را به عنوان يک اصل غيرقابل تغيير و غير قابل گفتگو در دستور قرار دهد
-با سخن گفتن از برخي مطالبات بديهي، مقاومت و مبارزه ي حق خواه و سزاوارانه ي ملت کرد را به کمترين سطوح ارزشي تقليل ندهد
-به تلاش هاي جمهوري اسلامي براي به حاشيه راندن برخي جريان ها و احزاب دامن نزند
هيچ حزب، گروه يا جريان سياسيف نمي تواند به تنهايي نقش “قيّم” و “سرپرست” ملت کرد را بازي کند و بدون در نظر گرفتن خواست و مطالبات عمومي مردم کردستان، تقاضاي او را به حداقل ها فروبکاهد…