همان چیزی را فدا خواهیم کرد که می‌خواستیم از آن دفاع کنیم

یک “تقابل کاذب” به وجود آمده است؛ گویی ما با دو روی یک “سکه” سروکار داریم، در حالی که سکه ای وجود ندارد؛ آنها که “مبارزه” را در ذهنیت خود، به سکه ای فروکاسته اند بر طبل این “تقابل کاذب” می کوبند.
پیامد تداوم این تقابل، به معنای نگون بختی برای “روژهه لات” خواهد بود.
باید به چیزی از جنس باهم بودن اندیشید؛ جنبشی از جنس “همه با هم”….
دوران “نه این نه آن” (Nor…Nor) و “یا این یا آن” (Or…Or) به پایان آمده است؛ چرخه ی کنونی، دوران “هم این هم آن” (And…And) است.
تقابل کاذب، سرانجام، همه ی ما -من و تو و ما- را به سوی این عبارت خواهد برد:
“انسان هایی که به خاطر آزادی و انسانیت شروع به مبارزه کردند، کارشان را با دور انداختن انسانیت و آزادی به پایان رساندند….و بدین ترتیب، دقیقا همان چیزی را فدا کردند که می خواستند از آن دفاع کنند.”….