هنوز هم خواب جنازه می بینم
و رشته هایی که همچون ریسمان، پاره می شد
آزادی نقطه مقابل زندگی من بود
و حس آزادی را تنها می شد در واژگان خیالی یافت
راستی! چند درصد از عمرمان را آزاد زیسته ایم؟
و سال های زیادی که نسل ما از دست داد؟
سال هایی که اکنون برای نسل ما به تاریخی کهن تبدیل شده است؟
ما حتی چگونگی احساس آزاد بودن را هم نمی دانستیم
شاید هم هنوز نمی دانیم
و نفرتی که هرگز پایانی ندارد
لیست های سیاه
اسارت
شکنجه
زندان
اعدام
آوارگی
و زندگی در تبعید
آزادی همیشه نقطه مقابل زندگی من بود اما
هرچه هست “زیباست وقف آرمان شدن”
هرچه باشد زیباست وقف آرمان شدن….