چەند هاوڕێی فەیسبووکی دوای خوێندنەوەی ئەم ستاتووسە پرسیاریان کرد: ڕوو لە کەسێکی تایبەت نووسیتە؟

ئه مه ده قي جوابه که م بوو:
ساعه ت 4.30ئيواره ي روژي 26 خاکه ليوه ي 1390 کاتيک له سنوور په ريمه وه بو دوايين جار، له لووتکه ي کيويکي به رز، ته ماشاي ده شتاييه کاني “ثلاث باوجاني” م کرد، ته نيا 3روژ دواي رويشتني دايکم بوو، ته نانه ت نه متواني مالئاوايي له ژوان خانميش بکه م.
و شه و کاتژمير 11.50 له ئوردووگا، کاتيک چاوم له پيشمه رگه ي کوردستان ده کرد، نووسيم. ئه لبه ت ئيمرو که ميک ويراستم کرد و چه ند وشه يه کم که م و زياد کرد…..
وا دياره زوربه ي هاورييان، هه له يان کردبيت…..ههههه
در تنهاترين تنهاييم
تنهايم گذاشتي
در تنهاترين تنهاييم
تنهايت مي گذارم
در تنهاترين تنهاييت
تنهايت مي گذارم
اي باني مهرباني هاي پنهان
پرده دار عشق
جلوه ي مهتاب
****
از خود گريزان شده ام
گريزان
آن سان كه مي انديشم
محروم بودن، از مرگ هم
عذاب آورتر است
اکنون دريافتم
عذاب محروم بودن
از مرگ هم گران تر
گرانبارترين هاست
****
نگاهت را باور کردم
انتظارت را هم
براي شنيدن
“باشد، به خاطر تو”
اما راهي نمانده است ديگر
بهتر بگويم راهي باقي نگذاشتي
رفتن را نيز چون مرگ، باور کرد بايد
اجبار است
مرگ نيز چون اين زندگي بي تو شدن
بايد…..
رفت
****
دوباره مي نويسم
اما اين بار پاك نمي كنم
در تنهاترين تنهاييم
تنهايت مي گذارم
در تنهاترين تنهاييت
تنهايت مي گذارم
(ب.خ)