جمهوری اسلامی و “توطئه‌ی کردی کردن جنگ” در کردستان

ايجاد جنگ داخلی در کردستان میان احزاب کردی اکنون بهترین سناریو برای جمهوری اسلامی در کردستان است چون رژیم دریافته است هیچ توطئه دیگری قدرت تخریبی یک جنگ داخلی را ندارد.
تحلیلگران اطلاعاتی و امنیتی ایران اکنون بیش از هر زمان معتقدند یک جبهه ی کردستانی متشکل از همه ی احزاب بانفوذ کردستان، آنچنان نیرومند و بزرگ خواهد بود که مغایر با منافع استراتژیک جمهوری اسلامی و الهامبخش اپوزیسیون ایرانی است و بدین خاطر، در پشت پرده ی نبردی رسانه ای و توطئه ای سازمان یافته قرار گرفته است که در آن، با رویاروی قرار دادن احزاب کردستانی در برابر یکدیگر و تشدید جنگ لفظی و فحاشی رسانه ای، زمینه ای مناسب برای جلوگیری از تشکیل یک جبهه ی واحد کردستانی( و در ادمه ایرانی) به منظور سازماندهی همه ی نیروهای مخالف رژیم اسلامی در یک صف سازمان یافته مهیا نماید.
اکنون شاید ، از منظر سیاستگذاران جمهوری اسلامی بهترین سیاست برای تحقق استراتژی تضعیف حرکت روبه رشد بستره سازی برای تشکیل یک جبهه ی کردستانی مرکب از تمامی احزاب طرفدار تغییر، ایجاد جنگ داخلی در کردستان و به اصطلاح “سیاست کردی کردن جنگ در کردستان” است .
این موضوع یعنی “سیاست کردی کردن جنگ در کردستان” از چند منظر قابل توجه و توجیه است:
– هیچ توطئه دیگری قدرت تخریبی یک جنگ داخلی را ندارد
– زمینه تحریک رسانه ای با بهره برداری از نقاط “مات”، بستره ای مساعد برای القای دروغ، تبلیغات جهت دار و تهییج افکار عمومی فراهم آورده است.
– پخش اخبار دروغ و یا بزرگ نمایی اختلافا ت میان احزاب کردستانی در رسانه های جمهوری اسلامی، خبر از دسیسه ای نوین برای ترور رهبران کرد و در ادامه، منسوب کردن آن به احزاب دیگر کردستانی می دهد
_ تحرکات موذیانه و سازماندهی مشکوک تحریک برخوردهای فکری و فیزیکی میان هواداران احزاب کردستانی در شهرهای کردستان، با استفاده از “تهییج و تبلیغ” رسانه های دیجیتالی وابسته به رژیم و القای “احساس تحقیر شدن احزاب کردستانی توسط یکدیگر”، بهترین زمینه برای آفرینش یک “تنش میان حزبی”، “رویارویی های فکری الهام گرفته از سمپاتی های حزبی”، “ایجاد فضای بی اعتمادی و سوء ظن با استفاده از اقدامات قلمی و قدمی وابستگان جمهوری اسلامی”، “تحریک به رویارویی هواداران احزاب در کردستان” و سرانجام “گل آلود کردن آب ها از سرچشمه” به منظور “شناسایی تشکیلات درونی احزاب” است
وجالب توجه اینکه هرچه میزان نزدیکی احزاب کردستانی در ماه های اخیر بیشتر شده است و یا اظهار تمایل هریک از احزاب کردستانی برای آغاز گفتگوها به منظور تشکیل یک جبهه ی کردستانی افزایش یافته است، تحریکات رسانه ای از این دست هم بیشتر شده است.
اما اکنون که “زمینه های بی اعتبار شدن جمهوری اسلامی از هر زمان بیشتر شده است” و رژیم، حتی “مشروعیت های بین المللی” خود را نیز از دست داده است چه باید کرد؟
-شناسایی و افشای سازماندهی های مشکوک تحریک(چه قلمی چه قدمی)
– پرهیز از دامن زدن به فضای خشونت(قلمی و قدمی) میان احزاب و دعوت به آرامش
– تشویق به آغاز گفتگوها میان نخبگان هوادار احزاب سیاسی به منظور برجسته سازی نقاط مشترک
– اطلاع رسانی رسانه ای به مردم و خنثی سازی دسیسه های رسانه ای رژیم جمهوری اسلامی در کردستان
ملت کرد در تاریخ پر نشیب و فراز خود، بهترین گواهان بر عملکرد و کارنامه ی احزاب سیاسی خود بوده اند و به یقین، هیچگونه سیاست تفرقه افکن را تحمل نخواهند کرد. ملت کرد امروز به کمتر از تشکیل یک “جبهه ی کردستانی” برای دستیابی به حقوق خود رضایت نخواهند داد. آزموده را آزمودن خطاست….
توضیح: این یادداشت در تیرماه1390 نوشته شده است اما بنا به ضرورت آنچه در روزهای اخیر روی داده است انتشار مجدد آن را لازم می دانم