“مردمی که از آزاد نبودن، احساس بدبختی نکنند شایسته‌ی نام “انسان” نخواهند بود”

رسیدن به “آزادی” تضمین شده نیست اما تلاش برای تحقق آزادی، باید به رسمیت شناخته شود… انسان باید راهی به سوی تحقق “آزادی” بیابد، آزادی یک اولویت است… وقتی می‌گوییم ما حق داریم آزاد باشیم و باید به دنبال آزادی باشیم یعنی ما توانایی رسیدن به آزادی را داریم… پس اگر موانع را از سر راه برداریم آزادی امری تحقق پذیر است…
هنر خوب زندگی کردن یعنی اینکه موانعی را که بر سر راه آزادی قرار گرفته‌اند از میان برداریم… قدرت و تاثیر ما در زندگی و در دنیا به آزادی ما بستگی دارد…ما باید تکلیف خود را با “آزادی” روشن کنیم…
نسبت”انسان” با “آزادی”، یک نسبت مستقیم می‌تواند باشد(و هست) و به تبع، فرهنگی که نسبت به آزادی وسواس نداشته باشد حتما در وضعیت ناامیدکننده‌ای قرار دارد…
یک فرهنگ باید از مردم بخواهد که آزاد باشند(و به دنبال آزادی بروند)…
همچنین مردمی که از آزاد نبودن، احساس بدبختی نکنند هرگز شایسته‌ی اطلاق نام “انسان” نخواهند بود….