“شاخص فلاکت” از جمع “شاخص بيکاري” و شاخص تورم” به دست مي آيد يعني:
شاخص فلاکت= شاخص تورم +شاخص بيکاري
اين شاخص معمولا در شرايط “رکود تورمي” و درکشورهايي که با بحران شديد اقتصادي مواجه هستنند مورد توجه قرار مي گيرد و اگرچه ارزش علمي زيادي در اقتصاد ندارد اما به عنوان معياري براي مقايسه ي وضعيت اقتصادي يک کشور در دوره هاي “رکود” و “بحران” و “بهبود” و “رونق” اقتصادي و همچنين مقايسه ي وضعيت کشورها با يکديگر مي تواند راهنماي نسبتا خوبي باشد(البته اين شاخص، بيشتر در شرايط بحران و رکود اقتصادي مورد توجه قرار مي گيرد).
در مورد ايران، حتي با فرض واقعي بودن خروجي هاي مرکز آمار اين کشور، اين شاخص اکنون به رقم باور نکردني 42.7(چهل و دو و هفت دهم) رسيده است.(جمع بيکاري11.2 درصد و تورم31.5درصد)
در بسياري از کشورهاي جهان، شاخص فلاکت به ندرت به25 مي رسد و در کشورهاي اروپايي و آمريکايي، اين رقم، حتي کمتر از 15 است. در مورد ايران نيز، اگر اين شاخص را با سال84 مقايسه کنيم بايد گفت شاخص فلاکت در سال84 در ايران، برابر 23.6 (بيست و سه و شش دهم) بوده است و اين بدان معناست که شاخص فلاکت، در 8 سال گذشته، بيش از81 درصد افزايش يافته است. (شاخص فلاکت در سال1390هم رقمي حدود30.9بوده است).
از دیدگاه «اکونومیست»، ایران در سال 1390، با رقم 33، در رتبه سوم شاخص فلاکت در بین 96 کشور مورد بررسی قرار داشت و شايد در سال91 ايزان به يک پله بالاتر هم صعود کند.
لايحه ي بودجه ي ارائه شده از سوي دولت ايران به مجلس براي سال1392 در صورت تصويب، در کنار کاهش روزافزون ارزش پول ملي و تداوم تحريم ها عليه اين کشور، شايد به ثبت يک رکورد جديد براي شاخص فلاکت در تاريخ اقتصادي تمام کشورهاي جهان منجر شود.
اکنون ديگر به جرات مي توان گفت حتي در صورت فروپاشي جمهوري اسلامي، زخم هاي مردم ايران از ناکارامدي نظام کنوني در تمامي حوزه ها، تا سال ها التيام نخواهند يافت….
