استقلال کوردها و هراس ایران (با نگاهی به اثر پروانه ای)
نوسان کوچک آغازینی می تواند نوسانات و تغییرات عمده ای در رفتار سیستم به وجود آورد. این اصطلاح به ایده “اثر پروانه ای” (Butterfly Effect) بر می گردد:
در تئوری گفته می شود بال زدن یک پروانه در اتمسفر کالیفرنیا می تواند منجر به گردباد در کانزاس شود.
اکنون در نظر بگیرید استقلال کوردها -که یک نوسان کوچک هم نیست- چگونه خواهد توانست تغییرات عمده ای در منطقه به وجود بیاورد، تغییراتی که نه بال زدن یک پروانه بلکه تلاش آغازین ملتی در خاورمیانه برای رهایی و رسیدن به استقلال است، تغییراتی که ابتدا بر رفتار سایر کوردهای دربند در سوریه، ایران و ترکیه اثر خواهد گذارد و به تندباد هویت خواهی ملت کورد خواهد انجامید و سپس به تمام ملت های تحت ستم خاورمیانه تسری پیدا خواهد کرد.
****
دو نکته ی دیگر:
نخست: ایران همواره ادعا می کند استقلال کوردها منجر به شروع بی نظمی هایی در منطقه می شود. ایران راست می گوید. این بخشی از نطریه ی آشوب است. البته ایران به بخش دوم موضوع اشاره نمی کند که اساس نطریه ی آشوب، “نظم در بی نظمی” است، یعنی بی نطمی در سیستم کنونی ایجاد خواهد شد تا به نظمی جدید بیانجامد.
دوم: موضوع دیگر آن است که هنگام بررسی اثر پروانه ای و نظریه ی آشوب (Chaos Theory) در سیاست و مدیریت، به یک نکته اشاره می شود و آن، توانایی یا ناتوانی سیستم در تبدیل اثر پروانه ای به “اثر مثبت” یا “اثر منفی” است. کشوری مانند ایران و نظام سیاسی آن به دلیل ناتوانی در ایجاد پویایی، ناهوشمندی، نقد ناپذیری سازمانی، عدم توانایی در فرآیندگرایی، فساد در سیستم و همچنین رهیافت رئالیستی به مساله ی امنیت ملی، ناتوان از تبدیل اثر پروانه ای به یک خروجی مثبت است. و به همین خاطر از استقلال کوردها وحشت کرده است.
نوسان آغازین برای استقلال کوردستان، بال زدن یک پروانه نیست؛ شروع بال زدن های یک عقاب، سرانجام به یک سیل بنیان کن برای ایران تبدیل خواهد شد.
ایران حق دارد وحشت کند….
