تروریسم یا ضد تروریسم

تروریسم یا ضد تروریسم؛

ادعای قربانی ترور بودن جمهوری اسلامی، فراتر ازیک شوخی و بیشتر به حماقت نزدیک است

یک: آلکس اشمیت عناصر مشترک و اصلی در تعاریف ارائه شده از تروریسم را این گونه برشمرده است:

اعمال خشونت و زور، تعقیب اهداف سیاسی، ایجاد وحشت و ترس، تهدید و واکنش های پیش دستانه، آماج خشونت و سازمان یافتگی خشونت.

دو: تعاریفی که در این زمینه وجود دارد دست کم سه ویژگی مشترک را مد نظر قرار می دهند:

-به کارگیری خشونت یا دست کم تهدید به اعمال آن: جی. آنجلو کورلت در این خصوص یادآوری می کند که نیازی نیست که تحقق عینی خشونت را تروریسم بنامیم، بلکه تهدید به اعمال آن نیز می تواند از عناصر ذاتی اعمال تروریستی باشد؛

-خشونت با اهداف سیاسی: به منظور تفکیک تروریسم از سایر اشکال خشونت و اعمال بزهکارانه ای مانند قتل یا سوء قصد با انگیزه های اقتصادی و شخصی، صرفاً گروهها و بازیگرانی را در زمره تروریست ها قرار می دهند که در صدد تحت تأثیر قرار دادن اعمال و رفتار سیاسی حاکمان از طریق اعمال خشونت آمیزهستند؛

-غیر نظامیان، آماجِ تهدیداتِ و آسیب های تروریستی: خصیصه ای که به عنوان عنصر اصلی متمایز کننده تروریسم از سایر اشکال خشونت مطرح شده آسیب رساندن به شهروندان یا تهدید به اعمال خشونت علیه آنان است. به گونه ای که ایجاد ترس و به راه انداختن آثار روانی مخرب علیه شهروندان مهمترین ویژگی تروریسم و اعمال تروریستی قلمداد می شود.

سه: در بررسی اینکه یک حادثه تروریسم است یا خیر حداقل باید به بسیاری نکات از جمله از نگاه شناخت شناسی، دیرینه شناسی، نسبی گرایی، رفتارهای هژمونیک و ضد هژمونیک، روابط قدرت، و حاکمیت سرکوبگرانه پرداخته شود.

چهار: نابودی یک کشور در راس سیاست های کلان یک کشور دیگر قرار می گیرد، برنامه های نظامی متعارف و نامتعارف آن کشور، با هدف نابودی آن کشور، سازماندهی می شود، مدیر آن برنامه ها، یک سردار نظامی در یک تشکیلات تروریستی است، آن حاکمیت، متهم به تروریسم دولتی است، در بسیاری از کشورها با سیاست “استیلای ترس مهیب”، آدم کشته است، تهدید به اعمال عینی خشونت، به صورت روزانه و سیستماتیک در رسانه، تبلیغات، و آموزش آن انجام می شود، حاکمیت عالی آن کشور، به اتهام تروریسم در دادگاه های صالحه محکوم شده است، شواهد متقن برای تروریسم دولتی شناختن آن کشور، به اثبات رسیده است، تلاش برای دستیابی به سلاح کشتار جمعی ازسوی آن کشور و ضرورت مقابله با آن، یک امر حقوقی شناخته شده بین المللی است و در بعد داخلی متهم به کشتار جمعی، جنایت علیه بشریت، و تروریسم مقدس (به عنوان نمونه علیه کوردها) است و بسیاری مولفه های دیگر….

بیش از آنکه بتوان نام ترور بر آن نهاد “آنتی تروریسم” است…..

پ.ن: این مقاله را حتما بخوانید:

آشفتگی معنایی تروریسم، رضا سلیمانی، مجله علوم سیاسى، 1385 شماره 36