خاستگاه کوردها (13)
ارمنی ها و قرابت ژنتیکی آنها با کوردها
هاپلوتیپ های A33-B14 ,B35-DR11, B49-DR11 نشان می دهند که ارمنی ها متعلق به یک بنیاد کهن-مدیترانه ای هستند. همچنین به لحاظ ژنتیکی بسیار نزدیک به ترک ها و نیز کوردها هستند…. شاخه های درختی (HLA (dendrogramsو آنالیزهای تطبیقی همچنین چگونگی نزدیکی ارمنی ها به کوردها و ترک ها را به لحاظ وراثتی نشان می دهند. موضوع دیگری که باید به آن اشاره کرد وجود هاپلوتیپ مشترک A33-B14 ارمنی های پراکنده در سراسر حوزه ی مدیترانه به ویژه غرب آن شامل لیبریا، مراکش و الجزایر است….
ارمنی ها و کوردها احتمالا حاصل تقسیم ابتدایی “هوری” ها هستند.(هزاره ی دوم و هزاره ی نخست پیش از میلاد)….هوری ها به احتمال بسیار، نیاکان کوردهای امروزی هستند….بنابراین احتمال اینکه هوری ها یکی از پایه های اصلی برای شکل گیری هویت مشترک کوردها باشند بسیار بالا است….
به طور خلاصه به نظر می رسد ترک های(آناتولی)، کوردها و ارمنی ها به لحاظ ژنتیکی بسیار به یکدیگر نزدیک هستند و از هزاره های کهن در این منطقه ساکن بوده اند.
ایرانی ها: بررسی ژنتیکی کوردها، ترک ها، ارمنی ها و ایرانی ها نشان می دهد که هیچ رابطه ای علمی به لحاظ ژنتیکی نمی توان یافت که اثبات کند گویا این گروه ها تعلقی به آنچه ایرانی ها، گروه های آریایی می گویند داشته باشد:
“به طور خلاصه باید به این موضوع اشاره کرد صرفنظر از آنچه در مباحث زبان شناختی بدان اشاره و استناد می شود یافته های ژنتیکی ما موضوعی به نام گستره ی آریایی را نشان نمی دهند….داده های ژنتیکی از این فرضیه پشتیبانی می کند که موجودی ژنتیک ایرانی از مردمانی باستانی نشات می گیرد و ریشه ی این زبان هندواروپایی(ایرانی) نامعین است.
به احتمال، بخشی از هویت آنها به کوهستان های زاگرس و بین النهرین در هزاره ی نخست پیش از میلاد بازمی گردد. این ها جنگجویانی مهاجری بوده اند که به تدریج در این مناطق پراکنده شده و با تحمیل کردن خود به این جغرافیا، یک زبان نو به وجود آورده اند.
….کوردها، ارمنی ها و ایرانیان، از نظر زبان شناختی به عنوان هندواروپایی ها شناخته شده اند که در حدود 1300 تا 1200 پیش از میلاد در آناتولی، عراق و ایران پراکنده شده اند در حالی که بر اساس پژوهش های ما بر روی HLA بر روی کوردها و ارمنی ها، آنها بیشتر به یکدیگر نزدیک و ساکنان اصلی خاورمیانه و مدیترانه هستند. آنها از کاسپین یا دیگر مناطق آسیا به اینجا مهاجرت نکرده اند و بومی خود این جغرافیا هستند. درست است که جایگزینی زبانی از طریق پراکندگی مهاجران جدید انجام شده است اما در حوزه ی مطالعات ژنتیک، نمی توان به هیچ نتایجی دست یافت که نشان دهد تاثیری بر ژنتیک ساکنان بومی داشته است.
بدون شک جایگزینی زبانی پس از 2000 قبل از میلاد مسیح آغاز شده است….و زبان های هندواروپایی در این منطقه شروع به پراکنده شدن کرده اند اما این پروسه ای بوده است که توسط گروه های بالادست انجام شده و هیچ نشانه ی ژنتیکی در این مورد یافت نشده و ترکیب HLA مردمان آسیای مرکزی کاملا متمایز است… حتی گویش سانسکریتی از پاکستان و هند(همچنین زبان هندواروپایی) به طور کامل متمایز از مشخصه های HLA است….
به طور خلاصه دلایل بسیاری وجود دارند که جنبش عظیمی که هندواروپایی(یا آریایی) نامیده می شود وجود خارجی ندارد….دلایل موجود برای دگرگونی های زبانی در هزاره ی دوم پیش از میلاد هنوز شناخته نشده اند اما با قاطعیت می توان گفت هیچ ارتباط معناداری که از طریق ژنتیک بتوان بر وابستگی های مدعابه صحه گذاشت وجود ندارد.”
یافته های جامع آنتونیو آرنایز ویلینا در زمینه ی ژنتیک درباره ی کوردها
شرق مدیترانه -خاورمیانه به عنوان خاستگاه کوردها
مقدار قرابت ژنتیک کوردها با ساکنان آناتولی، کوردها، ارمنی ها و ایرانیان
اجداد کوردها به عنوان بومیان بسیار کهن آناتولی
یافته های جامع ” آنتونیو ارنایز ویلینا” به صورت خلاصه عبارتند از:
“کوردها نیز در زیر مجموعه ی کهن مدیترانه ای ها قرار می گیرند….ذخیره ی ژنتیکی آنها متعلق به ساکنان اولیه ی مدیترانه است.فاصله ی ژنتیکی HLA و هاپلوتیپ های مشاهده شده در کوردها، آنها را در مجموعه ی خاورمیانه-مدیترانه جای می دهد. به نظر می رسد ساکنان آناتولی و کوردها به لحاظ خاستگاه متعلق به یک گروه قومی باشند.(منظور از ساکنان آناتولی، ترک زبان هایی است که ترک نژاد نیستند). فقدان برخی داده های ژنتیک در مورد کوردها ضرورت مطالعات گسترده تر در مورد آنها را الزامی می کند. اما با توجه به ویژگی های ژنتیک و هاپلوتیپ HLA مدیترانه ای موجود در کوردها بسیار بعید است اگر خاستگاه دیگری بجز این مناطق برای آنها در نظر گرفت….
آنالیز ژنتیکی HLA ،کوردهای امروزین را در زمره ی ساکنان اصلی مدیترانه ی شرقی قرار می دهند و بر این اساس، می توان آنها را قدیمی ترین ساکنان آناتولی دانست. این ستانده های ژنتیکی را همچنین می توان با شواهد تاریخی نیز مطابقت و مورد تایید قرار داد.”
آرنایز ویلینا: جدیدترین پژوهش های ژنتیک در ایران، خاستگاه مدیترانه ای-خاورمیانه ای کوردها را تایید می کنند
در جدیدترین اظهار نظر خود درباره ی کوردها، آنتونیو آرنایز ویلینا به ایمیلی اشاره می کند که توسط علی اکبر امیر زرگر پژوهشگر ارشد دپارتمان ایمونولوژی دانشگاه تهران برای او فرستاده شده است. امیر زرگر در پژوهش های خود که بر روی 70 نمونه از کوردها انجام شده است ثابت می کند که کوردها کهن ساکان شرق مدیترانه هستند:
“از سوی دیگر پروفسور آنتونیو آرنایز ویلینا در مادرید، بر اساس پژوهش های انجام گرفته توسط علی اکبر امیر زرگر از دپارتمان ایمونولوژی دانشگاه تهران -با انجام آزمایش بر روی HLA 70 نفر از کوردها در ایران-، مجددا بر خاستگاه مدیترانه ای شرقی کوردها صحه گذاشته است. البته نتایج نحقیقات امیر زرگر تاکنون بنا به دلیلی چاپ و منتشر نشده است.
منابع:
-Arnaiz-Villena et al, Tissue Antigens, 2001
-Die Herkunft Der Kurden-, ferdinand Hennerbichler, Peter Lang,-2010
بابەتەکانی تر
خاستگاه کوردها (14)
بیش از یک سده مبارزه برای استقلال
