خاستگاه کوردها (6)
تست های ژنتیک این واقعیت را علی العموم نشان می دهند که کوردها فاصله ی ژنتیکی قابل ملاحظه ای با غرب و شرق ندارند اگرچه نزدیکی ژنتیک آنها به غرب بیشتر است. به عبارت دیگر، کوردها اگرچه منشاء اروپایی ندارند اما در نیای مادری آنها می توان به عواملی اشاره کرد که ریشه ی آنها را به اروپا گره می زند.
خاستگاه چندقومی-چندفرهنگی نیاکان کوردها
از نقطه نگاه ژنتیک شناسان جمعیتی، کوردها اساسا اخلاف یک جمعیت چندقومی-چندفرهنگی در زیست بوم خود هستند و تمدن خود را از همان سرزمین خود بنا نهاده و تا به امروز تداوم بخشیده اند؛ تاریخی که بر اساس شواهد ژنتیک، به 50000سال پی از میلاد مسیح اشاره دارد.
به لحاظ جغرافیایی، ژنتیک شناسی جمعیتی، بر ظهور و گسترش کوردها از مناطق شمال هلال حاصلخیز در شرق آناتولی به شمال بین النهرین و زاگرس تاکید می کند. دانش ژنتیک شناسی جمعیت همچنین بر این باور است که کوردها خاستگاهی از یک منطقه که امروزه ایران نامیده می شود ندارند. بنابراین، اطلاق نام کوردها به عنوان شهروندان شمال غرب ایران-همچنانکه امروز گفته می شود- دقیق نیست و به عبارتی دیگر گمراه کننده است.
نقد متدیک و نتایج ملیتی-زبانی- ژنتیکی (Gene-Spreche-Volk)
در بررسی روش شناختی بر اساس مطالعات ژنتیک، و تنها بر اساس یک دیسیپلین علمی، نمی توان به نتیجه ی قاطعی در مورد خاستگاه و منشاء ملت ها دست پیدا کرد. همین موضوع در مورد زبان هم صادق است به ترتیبی که نمی توان تنها با تاکید بر شاخص های زبانی به این مهم، دست یافت. این مساله بالطبع در مورد کوردها نیز درست است و تنها نباید بر اساس یک معیار، اقدام به نتیجه گیری کرد. مثلا اینکه گفته شود کوردها بخشی از ملت ایران هستند به این دلیل که به زبان ایرانی سخن می گویند به هیچ وجه درست نیست و از اعتبار علمی ساقط است. کوردها ممکن است به دلیل اقتضائات، مجبور شده اند بخشی از تاریخ خود را با ایران به صورت مشترک تجربه کنند.این موضوع در پژوهش حاضر لحاظ خواهد شد.
نتیجه آنکه کوردها یک ملت مستقل با ویژگی چندقومی-چندفرهنگی هستند که بخش های بزرگ تر آن ها در چارچوبی غیر از مرزهای ایران امروزی قرار گرفته اند و آن بخشی از کوردها نیز که در داخل مرزهای ایران قرار دارند-حتی اگر به زبان های ایرانی هم سخن بگویند- ایرانی محسوب نخواهند شد.
منبع:
Die Herkunft Der Kurden–, ferdinand Hennerbichler, Peter Lang,2010
مطلب قبلی
