روانشناسی کورد ایرانی بودن
“کورد ایرانی بودن”، یک “اختلال هویت متمایز” است بە ترتیبی کە سبب می شود افراد بە لحاظ روحی- روانی، بین شخصیت های مختلف، جابجا شوند.
این اختلال موجب می شود افرار، سرانجام گرایش به چیزهایی را که “خود” می نامیم از دست بدهند؛ “خود”ی که در رابطه ی مستقیم با “هویت” قرار دارد. بدین ترتیب، هویت، شکسته و تکه تکه می شود و انسان، به بازیگری تبدیل خواهد شد که در موضوع هویت، حالت ایستایی و پایدار خود را از دست خواهد داد، شخصیت یکپارچه جعل خواهد شد و با انتقال آن از نسل مادران و پدران به فرزندان، در ادامه به شکل گیری آسیب های رشد اولیه نیز تبدیل خواهد گشت.
نسلی که به وجود می آید با آگاهی از هویت های ناخودآگاه درونی خود، پس از سرگردانی اولیه، یک تغییر فاجعه آمیز روانی را درک می کند و خاطرات، رفتارها و نگرش های او یا تسلیم وضعیت موجود و شکل گیری شخصیت دوگانه خواهد شد و به سازگاری توام با بروز سازوکارهای روانی تن خواهد داد یا آنکه وارد مرحله ی “هویت جدا کننده” شده و درگیر یک جدال تمام عیار درونی خواهد شد.
بدیهی ترین ویژگی سازگاری، تن دادن به بازی دوگانه با دورویی، سو استفاده، بندبازی و “بازی دوسر هویت”، و مشخص ترین ویژگی هویت جدا کننده، جدال دائمی و تاثیرات وحشتناک عاطفی، روانی، و جسمی است.
بدون وجود یکپارچه ی احساس خویشتن که دلبستگی و ثبات به وجود می آورد هویت دوگانه -کورد ایرانی- سبب “تغییر احساس اخلاقی” و تولید “شخص دیگری” خواهد شد که مهمترین و ویرانگرترین نتیجه ی آن، “جدال ابدی درونی” است که به طور همزمان، از ابتدای زندگی در مرحله ی رشد تا پایان، بر درک اجتماعی و تجربیات شخصی “خود” از اهداف اجتماعی تاثیر می گذارد.
“کورد ایرانی بودن” به لحاظ روانشناختیک -روانشناسی سیاسی و روانشناسی اجتماعی – به ویژه، یک فاجعه است….
