سلسله مراتب دمکراتیک یا سازمان حلقوی(بخش سوم)

برنامه ی گام به گام (عملیاتی) “جبهه ی ملّی کردستان”
وظایف شورا
هر شورا، پیش از ورود به جبهه، باید هفت وظیفه را به صورت روشن برای خود تعریف کرده باشد. این وظایف عبارت اند از: برنامه ریزی، سیاست گذاری، هماهنگی، همسازی، کیفیت وظیفه، بهبود عملکرد، و تایید رییس شورا.
برخی از احزاب وظیفه ی آخر یعنی تایید رییس شورا را موکول به این می کنند که از سودمند بودن حضور شورا در “جبهه ی متحد کردستان” اطمینان حاصل کرده باشند.
اکنون تعریف هر یک از وظایف ارائه می شود:
1- برنامه ریزی:
هر شورا مسوولیت برنامه ریزی برای حزب متبوع خود را بر عهده دارد. تلاش اعضای شورا باید با برنامه ریزی انجام شده در سطوح دیگر حزب هماهنگ و همساز شود. این اقدام را می توان به شیوه هایی چند انجام داد؛ هر حزب می تواند هر تصمیمی را که بر دیگر احزاب یا “جبهه ی متحد کردستان” اثر بگذارد به اجرا در آورد. هر گاه تصمیمات یک حزب بر احزاب دیگر اثر داشته باشد اما موافقت آنها کسب شده باشد تصمیم های مزبور می تواند بدون تایید دوباره به اجرا درآید. اما هرگاه توافقی حاصل شده باشد یا اقدامی به عنوان سیاست گذاری، پیش تر، در یکی از احزاب صورت گرفته باشد و مورد تایید احزاب نباشد، موضوع مورد نظر باید به منظور حل و فصل در جلساتی با حضور تمام شوراها طرح شود. پس از ارجاع موضوع توسط شورای حزب به شورای ستاد اجرایی و تنظیم دستور کار، هر شورای حاضر در جلسات “جبهه ی متحد کردستان” می تواند درباره ی این موضوع پرسش کند و اعلام نظر نماید. در نهایت، این رای شوراهای مشارکت کننده در جبهه است که تداوم سیاست حزب مزبور یا عدم تداوم این سیاست را تعیین خواهد کرد. باید توجه کرد که این اصل، نیاز به بحث درباره ی تمرکز و عدم تمرکز را از میان بر می دارد. هر تصمیمی چه در سطح برنامه ریزی حزب گرفته شده باشد و چه نشده باشد با استفاده از این اصل، سطح سازمانی خود را در “جبهه ی متحد کردستان” پیدا خواهد کرد.
در مقابل هیچ حزبی نباید اجازه داشته باشد تصمیمی بگیرد که بر حزب خود بی تاثیر باشد اما بر “جبهه ی متحد کردستان”، تاثیر منفی داشته باشد.
2- سیاستگذاری:
هر شورا مسوولیت اجرای سیاست هایی را دارد که بنابر مصوبات “جبهه ی متحد کردستانی” به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر حزب متبوع خود تاثیر خواهد گذارد. این موضوع به عنوان یک سیاستگذاری یک قانون، یک رشته ی مقررات یا یک قاعده تلقی می شود و نه یک تصمیم. تصمیم در این تعریف به چگونگی اجرای سیاستگذاری، قانون، مقررات و قاعده در حزب متبوع گفته می شود.
جبهه ی متحد کردستان در اساس یک ارگان سیاستگذاری است و نه تصمیم گیری. شوراها به عنوان بال اجرایی جبهه، اگرچه در سیاستگذاری های کلی “جبهه ی متحد کردستان” حضور دارند و دارای حق رای هستند اما وظیفه ی آنها در حزب متبوع، تصمیم گیری است. نکته در این جاست که شوراها در یک سلسله مراتب دمکراتیک، در جبهه ی متحد کردستان، هر یک، دارای حق رای در سیاستگذاری هستند و یک رکن مدیریتی به شمار می آیند اما در سازمان یا حزب متبوع خود، به عنوان رکن های تصمیم گیری، نقش اجرایی دارند.
3- هماهنگی:
هر شورا مسوولیت آن را دارد که نسبت به سازگار نمودن برنامه ها و سیاست های “جبهه ی متحد کردستان” با حزب متبوع خود اطمینان حاصل کند. از آنجا که شوراها،خود، در ارکان سیاستگذاری “جبهه ی متحد کردستان” حضور دارند و سیاستگذاری ها با مشارکت شوراهای احزاب صورت می گیرد، این هماهنگی تا حد زیادی، خود به خود صورت می گیرد. این وضعیت، مانع از آن می شود که تعاملات افقی نیازمند هماهنگی صورت نگیرد و یا آنکه مانع از تعاملات عمودی نیازمند همسازی شود.
سلسله مراتب دمکراتیک یا سازمان حلقوی(بخش سوم)
برنامه ی گام به گام (عملیاتی) “جبهه ی ملّی کردستان”
بهزاد خوشحالی/ با همکاری: سوران سلیمی
4- یکپارچگی:
هر شورایی مسوولیت بررسی این موضوع را دارد که هیچ یک از برنامه ها یا سیاست هایش با برنامه ها یا سیاست های اتخاذ شده در سطح “جبهه ی متحد کردستان” تضاد نداشته باشد. سلسله مراتب حفظ می شود ولی به گونه ای بسیار متفاوت. در سازمان های متعارف، بسیاری از مشکلاتی که پیش رو قرار می گیرند از برنامه ها، سیاست ها یا تصمیمات سطوح بالاتر مایه می گیرند که بدون آگاهی از آثار آنها بر سطوح حزبی اتخاذ شده اند.
هرچه “جبهه ی متحد کردستان” بزرگتر شود و سطوح مدیریتی بیشتری برای آن تعریف گردد احتمال بیشتری دارد که تصمیمات گرفته شده در بالا، موجب کاهش عملکرد در سطوح احزاب شود و در نتیجه در عملکرد “جبهه ی متحد کردستان” بازتاب پیدا کند.
بعید است چنین تضادهایی در این گونه سلسله مراتب دمکراتیک که در اینجا بیان شده است پدیدار شود چون هر شورا دارای اعضایی است که با حضور خود در سطح عملکرد حزبی می توانند آثار یک تصمیم را در این سطوح مشاهده کنند و نیات پشت سیاست ها و برنامه های اتخاذ شده در سطوح مختلف را به دلیل مشارکت خود در شورای سیاستگذاری “جبهه ی متحد کردستان” درک کنند. علاوه بر این، آنها به آسانی می توانند از طریق اعضای خود، به سیاست یا برنامه های سطوح گوناگون مراجعه کنند.
5- کیفیت زندگی کاری:
هر شورا مسوولیت کیفیت زندگی کاری مربوط به حزب متبوع خود را بر عهده دارد. این تنها حوزه ای است که یک شورا می تواند درباره ی آن تصمیم گیری کند. شوراهای مربوط به هر حزب، در زمینه ی وظایف دیگر خود، هر کاری که بخواهند می توانند انجام دهند مشروط بر آنکه اثری بر دیگران نداشته باشد. اگر تصمیم شورا بر حزب متبوع خود طوری به انجام برسد که حزب، به طور کلی آن را بپذیرد شورا می تواند به کار خود ادامه دهد در غیر این صورت باید به منظور حل اختلاف، موضوع را به پایین ترین سطوح خود در بدنه ارجاع کند که در آن واحدهای ناموفق گرد هم آیند.
6- بهبود عملکرد:
دست کم هر چند وقت یکبار، اعضای شورا در هر حزب باید به طور جداگانه نشستی داشته باشند و پیشنهادهای خود را برای رییس شورا آماده، گزارش و تنظیم کنند تا مشخص شود رییس شورا چه کاری می تواند انجام دهد تا آنها بتوانند کار خود را بهتر انجام دهند. این شیوه برای گرفتن کمک فوری از رییس شورای حزب به منظور بهبود عملکرد شورا هم نسبت به مواضع آن، هم در جبهه و هم نسبت به بدنه ی حزب است.
به محض آنکه پیشنهادها در شورا تنظیم شوند آنها باید اولویت بندی شده و تصمیم گیری شود که چه کسی آنها را به رییس شورا ارائه دهد.
7- پذیرش رییس:
به منظور پرداختن به ضرورت مهم یک دمکراسی که در آن نباید هیچ قدرتنمایی وجود داشته باشد، هر شورا باید توان آن را داشته باشد که بتواند مدیر خود را جابجا کند. این به معنای آن است که هر شورا باید هم از سوی “جبهه ی متحد کردستان” و هم از سوی اعضای خود مورد تایید قرار بگیرد. هر شورا باید به گونه ای باشد که رییس شورا و اعضای آن، یکدیگر را قبول داشته باشند، شوراهای مشارکت کننده در جبهه باید همتایان خود را تایید کنند و “جبهه ی متحد کردستان” نیز شوراها را تایید کرده و به رسمیت بشناسد.