شیخ عزالدین حسینی و کوردستان

-ما آزادیخواه هستیم نه تجزیه طلب
-در تدوین قانون اساسی ایران باید تصریح شود که همه ی مردم باید دارای حقوق متساوی (فرهنگی-سیاسی- اقتصادی- اجتماعی) باشند
-حق تعیین سرنوشت به معنای استقرار حاکمیت اقتصادی و سیاسی و فرهنگی خلق ها بر سرزمین تاریخی خودشان می باشد و در رابطه با این حقیقت که شناسایی این حق، وحدت ملی و تمامیت ارضی را تامین و تضمین خواهد کرد.
-از نظر سیاسی باید حکومت خودمختار کوردستان توسط خود مردم برگزیده شود و قدرت سیاسی و اداره ی سرزمین کوردستان را به دست بگیرد
-محو تمام اشکال ها و مظاهر ستم فرهنگی که متضمن آزادی و احترام به مذهب و زبان و آداب و رسوم و عقاید کلیه ی ملیت های ایران است
-چون هنوز محتوای جمهوری اسلامی مبهم و نامعلوم است و به ویژه از نظر تعینن سرنوشت و مساله ی خودمختاری کوردستان در چارچوب ایران آزاد و حقوق حقه ی سایر خلق ها نامشخص می باشد….شخصا از شرکت در رفراندوم خودداری می نمایم
-اجازه ی دخالت در کار کوردهای ایران نمی دهیم
-مبارزه با افکار و عقاید را از راه زور نمی پسندم
-در ایران تنها که شیعه نیست ، سنی هم هست، اقلیت های دیگر هم هستند. این عبارت “شیعه ی حقه ی جعفری اثنی عشری” که قرا ر است در قانون اساسی جمهوری اسلامی مرعی شود مردود است. این یک ستم است
-عقیده ی من این بود که رونوشت قانون اساسی، اصول کلی آن نوشته بشود و به مردم عرضه بشود و به وسیله ی روزنامه ها و وسایل ارتباط جمعی منتشر شود و بعد به رفراندوم اقدام بشود، چون حالا از مردم برای یک چیز مبهم رای می گیرند….آن موقع از مردم رای بگیرند که شما این را می خواهید یا نمی خواهید
-ایدئولوژی های مختلفی در ایران هستند. آنها گروه های متعددی هستند، کم یا زیاد. آنها نقشی در مبارزات داشته اند و مسلما سهمی داشته اند. اینکه این سهم کوچک باشد یا بزرگ …هرکس به اندازه ی توانایی خود قطعا اثر داشته است. نباید نقش سایر مردم را نادیده گرفت.
-ارتش باید مرزدار باشد و حامی کشور از بیگانگان باشد نه برای سرکوب مردم داخل کشور
-ارتجاع هنوز ذز ایران فعال است و برای اینکه انقلاب ایران را از نسیر خود منحرف نمایند و ارتجاع را به مردم ایران تحمیل کنند فعالیت دارند
-ما باید جامعه ای آزاد بسازیم و ارتجاع را در هر لباسی و هر رنگی و و در هرشیوه ای که باشد از خود طرد کنیم. ما ارتجاع را محکوم می کنیم….ما به مذهبی که فضیلت وراستی و آزادی را به ارمغان بیاورد ارج می نهیم
-حکومت باید به مردم سپرده شود تا آنکه خودشان بر خودشان حکومت کنند. مردم قیم نمی خواهند و خودشان می توانند تکلیف خودشان را معلوم کنند
-هنوز انقلاب ما به پایان نرسیده است و ما وقتی می توانیم بگوییم به هدف خود رسیده ایم که دمکراسی در ایران محقق شود
-خلق کورد همیشه برای حقوق ملی جنگیده است
-ملت کورد هیچگاه در میدان مبارزه شکست نخورده است بلکه از طریق ساست و فریب و اختلاف شکست خورده است
-ما همواره از مذاکرات و راه حل های سیاسی برای رفع ستم ملی و مذهبی در کوردستان استقبال کرده و و آغاز و ادامه ی جنگ در کوردستان را تحمیلی دانسته و می دانیم
-هر وقت که خلق کورد واقعا به حق خود رسید کار من تمام شده است و دوباره به مسجد برمی گردم
-این همه مغول ها آمدن و اسکندرها آمدند و آن همه نشیب آمد و فراز امد اما کوه های کوردستان….بر جای خود ماندند و آنهایی که اشغالگر بودند نتوانستند موجودیت ما را از بین ببرند
-اگر ما سلاح را زمین بگذاریم دیگر چیزی برای ما باقی نخواهد ماند. ما اسلحه را بر زمین نمی گذاریم تا از راه مذاکرات به نتیجه برسیم. پیشمرگان، سلاح را بر زمین نخواهند گذاشت چون برای دفاع به آن احتیاج دارند
-اساسا کسانی که اسلحه در دست دارند به خاطر دفاع از خودشان می باشد و خلق کورد اگر اسلحه در دست نداشته باشد پاسداران و ارتش و جنگ افروزان، او را سرکوب خواهند کرد و دیگر مساله ای به نام مساله ی کورد باقی نخواهد ماند
منبع: شیخ عزالدین حسینی و کردستان، کردستان روزهای بحران، گردآوری و تنظیم: بهزاد خوشحالی
پ.ن: 21 بهمن سالروز وفات شیخ عزالدین حسینی است