ملت مجازی و نظریه ی ملی گرایی

ملت مجازی و نظریه ی ملی گرایی

در پژوهشی با عنوان “ناسیونالیسم و اینترنت” که در آن، دو ملت کورد و تامیل، به بررسی گذارده شده اند نویسنده به مطالب جالبی در مورد ناسیونالیسم اینترنتی دیاسپورا اشاره می کند:

نظریه ی ناسیونالیسم گلنر بر تغییرات در کیفیت روابط بین فردی در نتیجه افزایش تحرک، آموزش استاندارد و بازارهای کار در مقیاس بزرگ پس از انقلاب صنعتی تأکید می کند. در نظریه ی او برخی از ویژگیهای اصلی ناسیونالیسم عبارتند از:

سیستم آموزشی مشترک رسمی

همگن سازی فرهنگی و “آنتروپی اجتماعی”

نظارت مرکزی بر سیاست

کنترل بوروکراتیک گسترده

استاندارد سازی زبانی

هویت ملی – اجتماع انتزاعی

شباهت فرهنگی به عنوان پایه ای برای مشروعیت سیاسی

روابط اجتماعی تک رشته ای

نویسنده در دو نمونه ی کوردها و تامیل ها به عنوان ناسیونالیسم فراملی، بر این باور است که برخی از این ویژگی ها و نه همه ی آنها در این دو ملت وجود دارند. او همچنین می گوید:

“گروههای دیاسپوریتیک به ندرت دارای آموزش های اختصاصی مختص به خود هستند.”

به باور نویسنده، ملی گرایی اینترنتی که به تفکیک کامل صورت می گیرد با نگاه به ملی گرایی سرزمینی، خود را متمایز می کند و در تلاش است نظر دنیای خارج را به مساله ی ملی خود معطوف کند.

او البته به یک مساله ی مهم اشاره می کند که ناسیونالیسم مجازی این ملت ها بیشتر حول محور بیان رنج ها، نشان دادن زیبایی ها و برشمردن فضیلت های این ملت ها است. نویسنده همچنین بر این باور است که ناسیونالیسم مجازی ملت های بدون دولت، اگرچه توانسته است بر کشورهایی که کوردها در آن، پناه جسته اند تاثیر بگذارد اما این هویت، که اغلب، پایه های احساسی آن نیرومندتر است می تواند از نظر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مورد سوء استفاده قرار بگیرد و بهای آن، ورود به یک رابطه ی پر تنش و گاه متناقض باشد.

نویسنده همچنین اذعان می کند که چتر نامریی اینترنت، نخبگان را در دیاسپورا به همدیگر پیوند می دهد، تعداد زیادی از سواحل پراکنده را گردهم می آورد و مهمتر از همه، آثار فرهنگی قابل توجهی بر میهن واقعی داشته است.

او بر این باور است که برخی آسیب ها نیز در ناسیونالیسم اینترنتی دیاسپورا وجود دارد که از آن جمله، آماده نبودن برای پرداخت هزینه ی خشونت در سرزمین اصلی، از سوی فعالانی است که در آسایش، در دیار صلح نشسته اند؛ مساله ای که در میان مدت، به “ادغام ناقص” یا “عضویت ناقص” دیاسپورا در ناسیونالیسم سرزمینی منجر خواهد شد.

از نگاه نویسنده، وظیفه ی مهم تعادل در این حالت، بر عهده ی ناسیونالیست های اینترنتی دیاسپورا است….

منبع:

Thomas Hylland Eriksen، Nationalism and the Internet, University of Oslo, Norway, and Free University of Amsterdam, The Netherlands, 2007