“منبری”ها، “حسین پناهی”ها، پیوستگی نسل های مبارزه

“منبری”ها، “حسین پناهی”ها، پیوستگی نسل های مبارزه

(“منبری”ها و “حسین پناهی”ها، اکنون نه تنها موید پیوستگی نسل های مبارزه، بلکه “نماد مقدس جنبش رهایی بخش ملت کورد” هستند.)

یک: در تعریف نسل گفته می شود که نسل، یک ساخته ی اجتماعی و حاصل تضاد بر سر منابع اقتصادی و فرهنگی در داخل یک میدان معین است.

دو: شکاف نسلی به عنوان اختلافی در نگرش یا رفتار جوانان و افراد سالمند تر تعریف می شود که  موجب عدم فهم متقابل آنان از یکدیگر می شود. بسیاری بر این باورند که شکاف نسل ها نتیجه ی اجتناب ناپذیر تجارب ویژه ی نسل های مختلف تاریخی است.

سه: اختلاف فاحش روانی ، اجتماعی و فرهنگی و تفاوت معنا دار در بینش و آگاهی، باور ها، تصورات، انتظارات، جهت گیری های ارزشی و الگوهای رفتاری، منجر به شکاف نسل ها می شود. این ویژگی اگرچه کمابیش در بیشتر جوامع دیده می شود اما تلاش ویژه ی سیستم های حکومتی آن است که ارزش های نسل قبل به طور کامل از بین نرفته و ارزش ها و افکار و ایدئولوژی ها بازتولید شوند.

چهار: جامعه ی ایران نیز مبتلابه شکاف نسل ها است و این شکاف، در بسیاری موارد به دلیل ماهیت ایدئولوژیک نظام حاکم و پافشاری سیستم بر حفظ آن، بدون تلاش برای بازسازی و بازتعریف ارزش ها، به گسست نسل ها نزدیک شده است. نسل نوظهور با نوآوری ارزشی و فرهنگی و تولید سبک نوین زندگی، به دنبال گریز از ایدئولوژی مستقر موجود است.

پنج: کوردستان در چند دهه ی گذشته یک نمونه ی متمایز است. شکاف نسلی در مناطق کوردنشین نیز دیده می شود، ارزش های جدید هم به وجود آمده اند و در فرهنگ نیز تغییراتی ایجاد شده است که تا حدی طبیعی می نماید اما این جهت گیری ها به صورت اهداف و نیات و راه حل های نو برای مشکلات حیاتی جامعه به صورت تکامل و ظهور یک سبک نسلی ظاهر شده است. این موضوع به ویژه در “امر سیاسی” و “مساله ی هویت” به گونه ای چشم نوازتر دیده می شود.

شش: کوردها زندگی می کنند، با ارزش های جدید آشنا می شوند، به بازتولید فرهنگ خود می پردازند، با مشکلات حیاتی جامعه دست و پنجه نرم می کنند، و تهدیدهای نظام سلطه را در تمامی عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اموزشی و….به فرصت تبدیل می کنند. آنها نه تنها از نسل پیشین و نسل های پیش از خود نبریده اند بلکه راه حل های نو را وارد یک صورت تکاملی کرده اند و اکنون دیگر کوردها، علیرغم وجود راه حل ها و گزینه های گوناگون، به کمتر از رهایی از سلطه، هویت ملی و کیان مستقلی به نام کردستان قناعت نمی کنند.

هفت: “حسین پناهی” ها و “منبری” ها دو مثال عینی برای اثبات این مدعا هستند. پیوستگی نسلی با رویکرد تکاملی، از پدران به پسران و از پسران به نوه ها

“منبری”ها و “حسین پناهی”ها، اکنون نه تنها موید پیوستگی نسل های مبارزه، بلکه “نماد مقدس جنبش رهایی هویت محور ملت کورد” هستند.

منبع:

بررسی شکاف نسلی، مدیریران

امیل دورکیم، تقسیم کاراجتماعی.ترجمه ی باقرپرهام.