کوردستان، اشغال شده است کوردستان، مستعمره نیست

کوردستان، اشغال شده است کوردستان، مستعمره نیست

تفاوت میان “استعمارگری” و “اشغالگری”، تفاوتی ماهوی است و باید به این موضوع، از منظر حقوق بین الملل نگریسته شود. مستعمره یک اقتصاد سیاسی وابسته است و در ابطه با کشور مادر، معنا پیدا می کند. نباید با استعماری خواندن کوردستان، سردرگمی ایجاد کرد که در نهایت، به توافق در مورد راه حل های قانونی و سیاسی منجر می شود. در مساله ی اشغال گری اما مستقیما باید به مساله ی حاکمیت ملی مراجعه کرد. پایان دادن به اشغالگری، به معنای حاکمیت ملی به صورت مستقیم است اما در استعمار، پایان دادن به شرایط استعماری، لزوما به معنای حاکمیت ملی نخواهد بود. استعمار از منظر حقوق بین المللی بیشتر به معنای “ارتکاب تقلب” است و جوهره و ماهیت را دربرنمی گیرد اما در موضوع اشغال، این جوهره و ماهیت است که قواعد بازی را تعریف و یکسره می کند. در موضوع استعمار و مستعمره، اگر نظم قانونی تغییر کند نوع حاکمیت، به بحث گذارده می شود اما در اشغال، این خود حاکمیت اشغالگر است که نفی خواهد شد. وجه استعماری، با نقض قانون در رابطه قرار می گیرد و این به معنای جنبش حاکمیت نیست و وضعیت قانونی و حقوقی جدید، در صورت پایان تقلب، می تواند رای به تداوم همان حاکمیت در شکل جدید بدهد اما در مساله ی اشغالگری، تنها حاکمیت ملی است که هدف خواهد شد. اشغالگری از جنس “تمایز” است اما استعمار از جنس “تغییر” است. استعمار، یک سکونت دائمی از برخی شهروندان در مکان دیگری است اما اشغال، به معنای مدیریت موقت نیروی نظامی یک سرزمین بر سرزمین دیگر است. استعمار به دنبال امتیازات است و به محض در تهدید قرار گرفتن امتیاز یا پایان آن، مکان را ترک می کند اما اشغالگر به دنبال تداوم حاکمیت بر سرزمین است و مساله ی امتیاز، در اولویت بعدی برای او. استعمارگری موضوعی کاملا ایدئوژیک و به حوزه ی “بایدها” و “نبایدها” بسته است اما اشغالگری، به ذات و ماهیت بسته و در حوزه ی”هست ها” و “نیست ها” است. کوردستان، اشغال شده است کوردستان، مستعمره نیست…..