یادداشت کوتاه درباره ی قتل های ناموسی

برای بررسی علت قتل های ناموسی، چند تحقیق کتابخانه ای را نگاه کردم.
تاثیرات فرهنگی- اجتماعی در قتل های ناموسی، بیماری ذهنی، عوامل روانشناختی، مبهم ماندن بررسی های قبلی، نهادینه شدن احساس مالکیت، عملکرد نامناسب رسانه ها، نگرش اجتماعی، اختلال شخصیتی رفتار جنایتکارانه، فقدان احساس گناه، فرهنگ پدرسالار، سوء تفاهم های سنتی دین، فروکاستن ارزش زن تنها به عنوان یک وسیله ی تولید مثل، القای کنترل مسوولیت زنان به وسیله ی مردان توسط جامعه و فرهنگ، قابل توجیه بودن قتل های ناموسی، قرار گرفتن مساله بین افتخار و سرفگندگی، خودکشی داوطلبانه به دلیل شکل گیری تفکر مردسالار در زن و….
در این میان، دو اصطلاح، توجهم را جلب کرد:
سندروم “لاته” (Latah Syndrome)
سندروم “کارائوکی” (Karaoke Syndrome)
لاته شرایطی است که رفتارهای غیرعادی از یک فردی که یک شوک ناگهانی را تجربه می کنند، سر می زند. یک اختلال اضطراب ویژه ی فرهنگی بوده و در فرهنگ های مختلف متفاوت است. فریاد زدن، لعنت گفتن به زمین و زمان، خنده های غیرقابل کنترل در هنگام دریافت شوک از ویژگی های این سندروم است و فرد، معمولا کلمات یا اعمال کسانی را که در اطراف او هستند تقلید می کند.
و سندروم کارائوکی که در آن نیز هیچکس رفتار اصلی را انجام نمی دهد و افراد همه ی رفتارها را از یک کپی، کپی می کنند. هر دو سندروم، به حوزه ی فرهنگی-اجتماعی مرتبط هستند.
مطالعه ی عوامل و نیز این دو سندروم توسط فعالان خشونت علیه زنان و پژوهش در مورد آنها، شاید به تحلیل جدی قتل های ناموسی و رهایی از این فاجعه کمک کند.