یک استراتژی برای انتخابات
یک: تبدیل فقر گسترده و فساد فراگیر به یک “تصویر عمومی”
دو:اعمال سیاست تحمیل تصویرهای عمومی توسط نامزدهای ریاست جمهوری به مخاطب
سه: به کارگیری تبلیغات و رسانه با هدف تبدیل تصویرهای عمومی به “عبارات ساده اندیشانه”(صرفنظر از وابستگی جناحی)
چهار: دامن زدن به تصویر عمومی از طریق “واقعیت بافی” به وسیله ی اتاق های فکر جناحی
پنج: تزریق مسکن های گفتاری به مردم
شش: جلب مشارکت
هفت: عبور از بحران