کوردی- فارسی
تۆمەتبارکردن بە “تجزیەطلبی” وەک چەوساندنەوەی زۆرینە
کەڵکوەرگرتن لە وشەی “تجزیەطلب” و “تجزیەطلبی” وەک “تۆمەتی سووکایەتیکردن”، “بەرچەسپ لێدان”، “تۆمەتی سیاسی”، “سزادانی یاسایی” و “ئامرازی سەرکوتی سیاسی” و “ئامرازی سەرکوتی فیزیکی” دژی نەتەوەکان لە چوارچێوەی ئێراندا نموونەی “چەوساندنەوەی زۆرینە”ن.
“چەوساندنەوەی زۆرینە” ئاماژەیە بۆ دۆخێک کە زۆرینەی ژمارەیی کۆمەڵگا دەسەڵاتی خۆی بۆ سەرکوتکردن یان پووچەڵکردنەوەی “مافی کەمینەکان” بەکاردەهێنێت و ئەم چەوساندنەوە هەم لەڕێگەی توندوتیژی جەستەیی و هەم لەڕێگەی فەرهەنگ و یاسا و زمان و گوتاری باڵادەستەوە ئەنجام دەدرێت.
ناوزەدکردن و بەرچەسپلێدان و تاوانبار کردن بە “تجزیەطلب” و “تجزیەطلبی”، تاک یان گرووپێک دەخاتە دۆخی دژە نەتەوەیی و خائین و تۆمەتبار بە هەنگاونان دژی ئاسایشی ناوخۆ و هەنگاونان دژی ئاسایشی نەتەوەیی.
زمانی وەدەرنان لە گوتاری فەرمی و میدیایی و گشتیدا بارگەیەکی نەرێنی بەهێز بەرهەم دەهێنێت و ئەگەری گفتوگۆی دیموکراتیک و داواکاری یاسایی و ڕەخنەی ڕەوا لە دۆخی هەنووکەیی لەناو دەبات،
دەبێتە هۆی قەپاتکردنی بەشداری سیاسی کەمینە نەتەوەییەکان، و ئەگەری چوونە ناوەوەی چالاکانە بۆ ناو سیاسەت و کەرتی گشتی لەناو دەبات،
ڕێگری لە هەر ئەگەر و ئیمکانێکی دیموکراتیک دەکات،
دەبێتە هۆی پێشێلکردنی سیستماتیکی مافەکانی مرۆڤ،
بنەمای یەکسانی و هەڵاواردن نەکردن پێشێل دەکات،
یاسا دەکاتە ئامرازی سەرکوتکردن،
شەرعییەت ئەدات بە سەرکوتکردن بە هەموو شێوەکانییەوە،
مافی چارەی خۆنووسین و مافی سەربەخۆیی نەتەوەکان بۆ تاوان و سزا دادەشکێنێ.
هەرچەندە چەوساندنەوەی زۆرینە وەک تاوانێکی سەربەخۆ لە ئاستی نێودەوڵەتیدا ناتوانرێت دادگایی و لێپێچینەوەی بۆ بکرێت بەڵام ئەگەر ئەنجامەکەی بووگە بە هۆی ئەو هۆکارانەی باسکران یان خەریکن جێبەجێ دەکرێن، دەتوانرێت وەک تاوان دژ بە کەمینە نەتەوەییەکان یان تاوانی سزا بەدواداچوونی بۆ بکرێت.
Tyranny of the Majority
اتهام تجزیەطلبی بە مثابە ظلم اکثریت
استفاده از واژه‌ی “تجزیه‌طلب” و “تجزیەطلبی” به‌مثابه “اتهام تحقیرآمیز”، “برچسپ زدن”، “اتهام سیاسی”، “مجازات قانونی” و “ابزار سرکوب سیاسی” و “ابزار سرکوب فیزیکی” علیە ملت ها در چارچوب ایران، از مصادیق “ظلم اکثریت” است.
“ظلم اکثریت” به وضعیتی اشاره می کند که در آن، اکثریت عددی جامعه، از قدرت خود برای سرکوب یا بی‌اعتبارسازی “حقوق اقلیت‌ها” استفاده می‌کند، و این ظلم، هم از راه خشونت فیزیکی، و هم از طریق فرهنگ، قانون، زبان، و گفتمان غالب انجام می پذیرد.
برچسب تجزیەطلب و تجزیەطلبی، فرد یا گروه را در جایگاه ضد‌ملی، خائن و متهم بە اقدام علیە امنیت داخلی و اقدام علیە امنیت ملی قرار می دهد،
زبانِ حذف در گفتمان رسمی و رسانه‌ای و عمومی، بار منفی شدید تولید می کند و امکان گفتگوی دموکراتیک، مطالبه‌گری قانونی، و نقد مشروع وضعیت را موجود از میان می‌برد،
بە انسداد مشارکت سیاسی اقلیت‌های ملی می انجامد و امکان ورود موثر بە سیاست و نیز حوزە عمومی را از بین می برد،
هرگونە امکان دمکراتیک را مسدود می سازد،
منجر بە نقض سیستماتیک حقوق بشر می شود،
اصل برابری و منع تبعیض را نقض می کند،
قانون را بە ابزار سرکوب تبدیل می کند،
بە سرکوب در تمام اشکال آن، مشروعیت می بخشد،
حق تعیین سرنوشت و حق استقلال ملت ها را بە جرم و تاوان فرومی کاهد.
اگرچە ظلم اکثریت بە مثابە یک جرم مستقل، امکان پیگرد حقوقی بین المللی ندارد اما اگر نتیجە آن، بە عواملی کە ذکر شد انجامیدە باشد یا در حال انجام باشد می تواند بە عنوان تاوان علیە اقلیت های ملی یا تاوان کیفری، قابل پیگرد شود.
بابەتەکانی تر
مێنتاڵیتەی قارەمانانە و مێنتاڵیتەی سەربەخۆییخوازی
