در گفتگو با روژی کورد: این کشتی شکسته یک ناخدا دارد

در گفتگو با روژی کورد: این کشتی شکسته یک ناخدا دارد

روژی کورد: حسن روحانی، روز شنبه ۱۳ مردادماه ۱۳۹۶ شمسی، در بخشی از مراسم تحلیف خودف سوگند یاد کرد که پاسدار “نظام جمهوری اسلامی”، “مذهب رسمی” و “قانون اساسی” باشدو از آن حراست کند. جدای اینکه این سوگندنامه ها از پیش تنظیم شده است، عملکرد دوره چهار ساله اول ریاست جمهوری حسن روحانی نیز شاهد بر تلاش وی در این زمینه هاست. افزایش شمار دستگیریها، اعدامها، دخالت در امور کشورهای دیگر، افزایش آزمایش و تولید موشک و …غیره گویای این واقعیت است که برخلاف آنچه اصلاح طلبان و بویژه اصلاح طلبان کورد عنوان می کنند، حسن روحانی نه تنها امید اصلاحات در سیستم اصلاح ناپذیر جمهوری اسلامی نیست، بلکه زمینه را برای افزایش سرکوب و خفقان در ایران بیش از پیش فراهم کرده است. شما در این باره چگونه می اندیشید؟

در این میان، یا حافظه ی مردم کوتاه مدت است یا درجات “تهدید” و “تطمیع” و “تحمیق” آنچنان بالا، و یا شدت “تبلیغات” آنچنان شدید که روحانی را بتوان به عنوان قهرمان، به مردم قالب کرد و از او بتواره ای ساخت که گویی، همه ی امور سامان و رفاه مردم، به کلید او گشایش خواهد یافت.

بهزاد خوشحالی: رییس جمهور ایران، به اصولی سوگند یاد کرد که از ابتدای شکل گیری نظام، تمام هم و غم خود و مجموعه ی حاکمیت را مصروف آن نموده است. او پاسدار سیستمی است که جمهوریت و اسلامیت مصطلح در آن، تمامیتی شوم از سلطه برساخته است؛ او پاسدار مذهب رسمی نیز هست که پای فشردن بر وجه “اثنی عشری” و “اصلی که تا ابد لایتغیر” است جایی برای ادیان و مذاهب و حقوق آنها در نظام مقدس باقی نگذارده است؛ و او پاسدار “قانون اساسی” “ولایت مطلقه ی فقیه”، “رجل سیاسی”، “ناقض برابری”، “محدود کننده ی آزادی”، “تعزیز”، “محاربه” و “سرکوب” است.

سخنان رییس جمهور ایران در مراسم تحلیف، برای آنکه عاقل باشد و اهل تعمق، الزام و کفایت را با هم تجمیع کرد و اینکه “حاکمیت دوگانه وجود ندارد”، “این نظام یک کشتیبان دارد” و “رای مردم در انتخابات، تعهد مجدد به نظام (و رهبری) است.”

همچنین در روزهای اخیر به صورت روشن مشخص شد که آنچه به عنوان تبلیغات در انتخابات حول حقوق کوردها گفته می شد، آنچه درباره ی حقوق مذاهب روی آن تبلیغ می شد، و آنچه با نقل به مضمون “شام شریف شدن کوردستان در صورت انتخاب مجدد رییس جمهور روحانی” بر زبان می آمد در گفتار و عمل، محلی از اعراب نداشته است. رییس جمهور در مراسم تحلیف به نکته ی دیگری نیز اشاره کرد و آن، “اعتدال” بود؛ موضوعی که اکنون اصلاح طلبان ناب را نیز به صرافت انداخته است.

دوم: تنها نکته ای که می توانم از اصلاح طلبان عزیز کورد تقاضا کنم این است که: “لطفا آدرس غلط به مردم ندهید.” رعایت همین نکته به باور من کافی خواهد بود. مردم راه خودشان را می روند.

سوم: و نکته ای که می خواهم به آن اشاره کنم مربوط به مراسم “تنفیذ حکم” آقای روحانی و آیه ای از قرآن است که ایشان، در پایان قرائت کردند یعنی آیه ی ۸۰ سوره ی اسراء:

در تفاسیر اهل تشیع، برای این آیه، دوبرداشت و تفسیر ارائه شده است:

نخست: از مصادیق “سلطان نصیر”، داشتن جانشینى لایق ، یارى باوفا و وزیرى دلسوز و کاردان است.(تفسیر نور، حجت الاسلام قرائتی)

و دوم: از پروردگارش بخواهد از ناحیه خود سلطانى به او دهد که او را یاور باشد.(تفسیر المیزان، علامه طباطبایی)

آقای روحانی، شاید هر دو برداشت از آیه را در مراسم تنفیذ، به سمع رسانده اند هم اینکه از سلطان، یاری بطلبند و هم نیز لیاقت جانشینی خود را یادآوری نموده باشند.

 در جمهوری اسلامی حاکمیت دوگانه وجود ندارد، این کشتی شکسته یک ناخدا دارد.