سیاست ائتلاف، چرخش قرن

سیاست ائتلاف، چرخش قرن
هرگونە ائتلاف با اپوزیسیون ایرانی در رابطە با ملت ها برای عبور از جمهوری اسلامی، لازم است آلترناتیوهای آیندە در چارچوب حاکمیت ایرانی را بە صورت شفاف، بە این موارد مکلف و ملزم کند:
یک: پاسخ روشن بە اتهامات مطرح شدە از سوی ملت ها با رویکرد آسیمیلاسیون، تبعیض سیستمی، توسعە نیافتگی، توسعە نامتوازن و توسعە زدایی.
دو: جلوگیری از سادەسازی نگاە و رویکرد و اقدامات شبە اشغالگری (یا کولونیالیستی) بە ملت ها دستکم در یک سدە گڎشتە تاکنون
سە: محکوم کردن فلسفە سیستم نگاە بالادستی، و رویکرد مرکز- پیرامون و اعتراف بە سرشکست تبعیض و سلطە این سیستم از ابتدای تشکیل ایران سیاسی
چهار: عڐرخواهی و قبول جبران برای گڐشتە و تعهد و ضمانت بە توسعە متوازن برای اکنون و آیندە
پنج: پایان دادن بە همە ساختارهایی کە حتی بە احتمال، بە بازتولید روابط سلطە نزدیک خواهند شد.
شش: پافشاری بر حق تعیین سرنوشت مردم یا گروە هایی کە خود را ملت می دانند و ملت بودن آنها دیگر چنان بدیهی است کە با لفاظی های سیاسی و مصلحت سنجی قابل انکار نیست؛ پایان دادن بە داستان نابسامانی حیات وحش مستاصل و در حال مرگ حاکمیت ایرانی است کە دولت- ملت ایرانی را بە وضعیت کنونی فروکاستە است.
هفت: استراتژی سازگاری جمعی در این صورت بە یک همزیستی سالم و بە دور از التهاب و تهدید بازتولید استبداد و سلطە و فلسفە و رویکرد شبە اشغالگری و عدم تعادل عمیق مناسبات قدرت و مقابلە با نابرابری و خشونت ساختاری، خواهد انجامید.
هشت: مسوولیت مشترک برای آیندە در صورت رویکرد “ایرانی دیگر”، با این بستر و نگاە و اندیشە و رویکرد و اقدام، معنا پیدا خواهد کرد.
نە: ملت ها در ایران اکنون خاطرات و خطرات جمعی خود را کە چە کسی هستند و چە کسانی باید باشند بە یک اصل و حقیقت مدون متحول کردەاند، زیر بار آیندەای کە ریشە در گڐشتە دارد نخواهند رفت، وارد یک مبارزە جمعی برای نقشە راە جدید شدەاند، جنبە عدالت محور و عدالت جوی خود را یافتەاند، بە خود و حقی کە دارند عشق می ورزند و چیزی کە آنها را بە هم پیوند می دهد شناسایی و تعیین کردەاند.
ملت ها طوری در مسیر سازماندهی، شبکە سازی و پلاتفورم سازی قرار گرفتەاند کە دینامیک قدرت را برای همیشە تغییر دهند.
دە: باورمندان بە “ایرانی دیگر” هم در میان ملت ها و هم در حاکمیت ایرانی، باید از چنگال سادەسازی رها شوند، متعهد بە همبستگی عدم استفادە از واژگان توخالی شوند، وارد پروژەهایی شوند کە مستلزم و ملتزم بە عدالت بر اساس تعهد اخلاقی است، فرایندها و شیوەهایی بیافرینند کە با درک حقیقی وضعیت کنونی مردم همپوشانی می کند و بە وحشت با هم خویشاوند شدن پایان می دهد.
یازدە: تحول کیفی ایجاد شدە هرگز بە گڐشتە باز نخواهد گشت و قدم زدن در یک آیندە مشترک، باید در چارچوب عدالت، احترام متقابل، مسوولیت مشترک، و تعهد باشد. این تنها رابطەای از نوع قدرت است کە نیروی فعال سازی و عملی شدن و تداوم دارد.
دوازدە: ملت ها حق دارند هرگونە قراردادی را کە بدون رضایت آنها بستە شدە است یا خوشبختی آنها را تضمین نکردە است کنار بگڐارند و بە سوی سرنوشت مورد انتظار خود بروند.
سیزدە: نوروز ژینا حداقل در کوردستان نشان داد کە حتی وحشیانەترین سرکوب ها نیز نمی تواند این گڐار کیفیتی را متوقف کند.
پ.ن: عنوان یادداشت (سیاست ائتلاف، چرخش قرن)، از برنیس ریگان آهنگساز و فعال آمریکایی آفریقایی تبار است.