چاکەی گەورە یان چاکەی گەورەتر

کوردی- فارسی
چاکەی گەورە یان چاکەی گەورەتر
شوناسخوازی نەتەوەیی کورد، ڕێگایەکە کە نەتەوەیەک، بە هۆیەوە، سەری بەرز دەکاتەوە و گەرووی داگیرکاریی دەگرێ، کە بە هۆی سروشتی دەوڵەت-نەتەوە بوون، پابەندە بە هەڵبژاردنی شێوە جیاوازەکانی پاوانخوازیی بۆ پاراستنی سنوورە دەستکردەکان و بەردەوام بوون لە زاڵبوون بەسەر خاکێکدا کە داگیری کردووە.
شوناسی نەتەوەیی کورد، هەروەها گەڕانە بۆ چاکەی هاوبەش و دروستکردنی هاودەنگی بۆ هەموو کورد و بنیاتنانی داهاتوویەکی دوور لە پێوەندیی باڵادەست- ژێردەستە و داگیرکار- داگیرکراو.
خەباتی گەلی کورد بۆ چارەی خۆنووسین، کۆتاییهێنان بە پێوەندیی ستەمکارانە، کۆتاییهێنان بەو هەڵاواردن و وەدەرنان و بێبەشکردنانەیە کە ستانداردسازی و بەیاسایی کراون و بە هۆکاری درێژخایەنبوونەوەی پێوەندییەکانی ستەمکاری و داگیرکاری، بوونەتە بنەماگەلی سەرەتایی و هەژمۆنیک.
پێویستە ئەو حەقیقەتە قبووڵ بکەین کە تا ئەو کاتەی پێوەندیی دەسەڵات- ژێر دەستە و داگیرکاری- داگیرکراو هەبن و دەوڵەت- نەتەوەی ئێرانی بۆ پاراستنی دۆخی هەنووکەیی، بەردەوام شۆڤێنیزم، فاشیزم، ستەمکاری، دیکتاتۆرییەت و تۆتالیتاریزم بەرهەم دەهێنێتەوە، بوونی هەیە پێویستییەکی بۆ ژیانیییە، بۆ قسەکردن لەسەر دیموکراسی یان بەسەربردنی کات بۆ دیموکراسیکردن، فانتازیا و وەهمێکی کوشندەیە چونکی سیستەمی پاوانخواز نە دەتوانێت دادپەروەریی هەبێت نە ئینساف و نە تێلۆڕانس، لەبەر ئەوەی لە بنەڕەتدا ململانێیەکی جەوهەری لەگەڵ ئەم سیستەمەدا هەیە.
بۆ خەڵکی کوردستان، یەک چاکەی هاوبەش لە هەموو بوارەکانی یاسایی، کۆمەڵایەتی، سیاسی، فەرهەنگی و کەلتووری، ئابووری، پێوەندی، تێکنۆلۆژی، ژینگە و کاردا هەیە کە هەمووان لەخۆدەگرێت و گارانتی هەڵشکۆفان و ئازادی دەکات و ئەویش ناسنامەی نەتەوەیی و سەربەخۆیی نیشتیمانییە.

فریو خواردن بە “چاکەی گەورەتر” بەناوی دیموکڕاسی بۆ ئێران، خۆهەڵخەڵەتاندنە بەرانبەر بە هەموو جۆرەکانی پاوانخوازیی و گەردن سپاردن بە بەردەوامی هەموو جۆرەکانی توندوتیژی و ڕق و سەرکوت و کۆنترۆڵکردن و نەهێشتن لە چوارچێوەی پێوەندییەکانی دەسەڵات و داگیرکاری و نە ئاو لە هاوەن سوان – لەوەش خراپتر – مست لە سندان کوتانە….

خیر بزرگ یا خیر بزرگتر
هویتخواهی ملی کوردها راهی است کە یک ملت، بە وسیلە آن، سر خود را بالا می گیرد و گلوی اشغالگری را می فشارد کە بە دلیل ماهیت دولت- ملت بودن، ناگزیر از برگزیدن اشکال مختلف تمامیتخواهی برای نگهداری مرزهای مصنوع و تداوم سلطەگری بر سرزمینی است کە اشغال کردە است.
هویتخواهی ملی کوردها همچنین جستجوی خیر مشترک و ایجاد همبستگی برای همە کوردها و ساختن یک آیندە عاری از روابط سلطەگر- تحت سلطە و اشغالگر- اشغال شدە است.
مبارزە ملت کورد برای تعیین سرنوشت، برانداختن رابطە ظالمانە، پایان دادن بە تبعیض ها، طردها و محرومیت هایی است کە در قانون اشغالگر، استانداردسازی، قانونی، و بە دلیل طولانی شدن روابط ستمگری و اشغال، تبدیل بە اصول اولیە و هژمونیک شدەاند.
باید این حقیقت را پذیرفت کە مادامی کە روابط سلطە- تحت سلطگی و اشغالگری- اشغال شدە وجود دارد و دولت- ملت ایرانی، برای حفظ وضعیت موجود، هموارە بە بازتولید شوونیسم و فاشیسم و استبداد و دیکتاتوری و تمامیتخواهی، نیاز حیاتی دارد گفتگو دربارە دمکراسی یا وقت گذاشتن برای دمکراتیزاسیون، یک خیال و یک توهم کشندە است چراکە سیستم تمامیتخواە، نە می تواند عدالت داشتە باشد نە انصاف و نە مدارا، چون اساسا دارای تضاد ماهوی با این سیستم است.
برای مردم کوردستان، یک خیر مشترک با همەی حوزەهای حقوقی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، ارتباطات، تکنولوژی، محیط زیست و کار وجود دارد کە شامل همە می شود و شکوفایی و آزادی را تضمین می کند و آن، هویتخواهی ملی و استقلال ملی است.
فریب “خیر بزرگتر” را خوردن بە نام دمکراسی برای ایران، فریب خوردن در برابر همە اشکال تمامیتخواهی و گردن گذاردن بە تداوم همە اشکال خشونت و نفرت و سرکوب و کنترل و حذف در چارچوب روبطە سلطە و اشغالگری و نە آب در هاون کوبیدن -بدتر از آن- مشت بر سندان کوفتن بودە است….