“کرد ستيزی رسانهای” و “وظيفهگرايی کنشگر”
(همه ي آنچه گفته شد ضرورت ايجاد و بسط يک گفتمان حقيقي کنشگر است، گفتماني که بایسته ي آن، کنشی از جنس گفتمان، واکنش عقلايي در برابر خرده نمایش هاي روزانه ی هويت ستيز، مقابله با دستگاه تمام عیار دروغ پراکنی جمهوري اسلامي، و شفاف سازي سياست هاي ساده لوح آفرینی، و توده نشانه روی...
