“با ئێمە بین و هەمیشەیی بین”
هەر خۆڵێک هەڵپرژێنین بەسەر خۆمانیدا دەکەین کاتێک هێرش بۆ یەکتر دەبەین، بەشێک لە خودی خۆمان دەفەوتێنین. پێش ئێمە وتوویانە: “ئێمە دەبێت فێربین چۆن برایانە بژین، ئەگینا وەک نەفامەکان نابووت ئەوین”. ئێمە، ئەوان، خود و ناخود، خویی و ناخویی، تاکەی؟ … بۆ چی؟ … بۆ کوێ؟ …...
