کلمه ی حقی که باطل از آن خواسته می شود (داستان این روزهای “هنر ممکن” و “امر واقع” و….) می گویند در جنگ صفین، با سیاست جناب عمروعاص” برای فرار از شکست، خوارج، قرآن ها را بر سرِ نیزه ها کردند و فریاد زدند: “لا حکم الا لله” جمعی از یاران حضرت علی، نزد او...
چیزی به “طاعون” نمانده است شهر، بی حرمت چهره ها غیرواقعی سایه ها، واقعیت ریشه ها راکد ساقه ها خشک و زمین مرده شهر، بی حرمت، چهره ها غیرواقعی، سایه ها، واقعیت چیزی به “طاعون” نمانده است **** ترس، همه را به صورتکی مبدل کرده است همه، ترس را به هم نشان می دهند و...
رنگین کمان منجمد تنها همین واژه حقیقت است نه تولد نه زندگی نه مرگ تولد، رنگی زندگی، رنگارنگ مرگ،…؟!، نمی دانم چه رنگی؟ ولی قطعا سیاه نیست عشق اما کدام حجمش را بگویم؟، ….کدام؟… یک عبارت شاید از روی نشانه های اش “رنگین کمان منجمد” رتگین کمان منجمد تنها عشق، همواره هستی...
ئه گه ر حورمه تی کاروانی شه هیدانی پیشمه رگه و دایکانی خوین و ره شپوش بمانیگرتایه ت، “یه کگرتنه وه” هیچ، ئیستا غه ریبی غوربه ت نشینی خولیاکانمان نه بووین…. اگر حرمت کاروان شهیدان پیشمرگ و مادران خون و سیاه پوش مان را پاس می داشتیم “اتحاد مجدد” که پیشکش، اکنون غریب غربت...
“ته یری گول عاشق به داری ژه قنه مووته” (….اگر عضو درجه سوم رهبری برخی احزاب ما که با مهندسی آرا، دوباره بر مسند قدرت نشسته و چنان غرق رویابافی و خیالپردازی های خود شده که گویا با پایان دوران رهبری کنونی، می تواند بر مسند قدرت تکیه زند و عقده های فروخفته ی خود...
(دوران تصمیم گیری روزمره گذشته است، در جهان امروز، کسی که در شطرنج سیاست و زندگی برای 7 حرکت پیش بینی کرده باشد به کسی که برای 8حرکت از پیش اندیشیده است خواهد باخت. پس بسیار بدیهی نیز خواهد بود که در چنین جهانی، آنکه با سیاست و زندگی، تخته نرد بازی می کند دیر...
(محکوم به رنج، از “پرومته” تا “سیزیف”، از “سیزیف” تا “وین”، کمی آن سوتر، “میکونوس”، همین نزدیکی ها، “ایمرالی”، …، و نزدیک تر، من…، خود من، …، اگرچه تفاوت هایی جزیی وجود دارند اما، حاصل همواره یکی است،...
“مسوول بودن” یا “بیشتر مسوول بودن؟” (احزاب کردستانی باید با تمام وجود این قناعت را در خود درونی کنند که بزرگترین سهم از کیک مذاکرات، نه قطعه ی بزرگتر بلکه آفرینش ارزش نوینی به نام “انگیزش در مردم”است که انرژی انباشته در انسان ها را از درون به سطح آورده و می تواند...
به جرات می توان گفت هر آنچه به عنوان یک شهروند خاورمیانه ای انجام داده ایم، در حال انجام آن هستیم، و یا در اندیشه ی انجام آن در فردا، گرفتار این “قید خودنهاده” است. به همین خاطر است که “ما”ی توسعه نیافته، همواره در عصر پدران، “گذشته” را شناسنامه می کنیم و...
این روزها به گدایی آزادی گدایی آزادی سرزمین هرجا سرک می کشم در هر خانه ای را می کوبم هیچکس نمی شناسد نه من نه آزادی نه سرزمین ام هیچ کس همه عاقل شده اند خیلی عاقل زیادی عاقل و من تنهای عاشق در پی “ت…ن…ه…ا” گردن کج سرافکنده کاسه به دست به گدایی آزادی...
