کوردی- فارسی
کارلێک لە زمان، توخمی چوارەم
پێشتر و لە ساڵانی ڕابردوودا هەمیشە باسم لە سێ بابەتی “زەمەن”، “شوێن” و “ئیمکان” کردووە، کە ئەگەر بە باشی گرینگی پێبدرێت، “کارلێکی شاراوە” دروست دەکات و دەبێتە هۆی “دروست ئەنجامدانی کاری دروست”.
ئێستا بۆ سێ توخمەکەی “کارلێککردن لە زەمەن”، “کارلێککردن لە شوێنی خۆیدا” و “کارلێککردن لە ئیمکان”، دەبێت توخمێکی دیکە زیاد بکەم: “زمان” و “کارلێککردن لە زمان”.
لە کاتێکدا کە ئێستا و دوای شۆڕشی ژینا، سەرکردە سیاسییەکان و بژاردەکان، لە هەموو کاتێک زیاتر پێویستیی بە قەناعەتپێکردنی جیهان بە پێویستی چارەسەرکردنی پرسی نەتەوەیی کورد هەیە و ئەو پێویستییە، کە بکرێت بە بەهایەکی جیهانی، یادەوەرییەکانی ترس و قەدەغەکان، پەیوەندییەکانی دەسەڵات و هێز، بەرژەوەندی گرووپی و ڕێکخراوەیی، هەڵوێستی نەریتی بەرامبەر بە سیاسەت، کوێربوون لە شیکاری سیاسی و نەزانینی سەردەمیانە، دۆخێکی دروستکردووە کە “کارلێککردن لە زماندا”ی کردووە بە کێشە.
بۆ خەڵکی کوردستان، قۆناغی هەڵبژاردن نێوان “ئێرانی بوون” و “سەربەخۆیی نەتەوەیی” تێپەڕیوە، نەتەوە، هەڵبژاردنی بێ گەڕانەوەی خۆیان کردووە و ئێستا پێویستی ئازادیی نەتەوەیی و سەربەخۆیی نەتەوەیی لە هەموو بەهایەکی دیکە گرینگترە.
زەمەنەکە بزانە، شوێنەکە بناسە، ئیمکان و ئەگەرەکان لە پێناو ئەم هەڵبژاردنەدا بەدەست بهێنە و تکایە:
لە “کارلێککردن لە زماندا” تێبگە.
خاڵی کۆتایی: بەرانبەر ئیرادە و ویستی خەڵک ڕامەوەستن، وەک بەفر دەتوێنەوە.
تعامل در زبان، عنصر چهارم
قبلا و در سال های گذشتە، همیشە دربارە سە مقولە “زمان”، “مکان”، و “امکان” صحبت کردەام کە در صورت توجە درست بە آن، “تعامل در نهان” ایجاد خواهد شد و بە درست انجام دادن کار درست، خواهد انجامید.
اکنون بە سە عنصر “تعامل در زمان”، “تعامل در مکان” و “تعامل در امکان”، باید یک عنصر دیگر را اضافە کنم: “زبان” و “تعامل در زبان”.
در حالی کە اکنون و پس از انقلاب ژینا، رهبران سیاسی ڕۆژهەڵات و نخبگان، لازم است بیش از هر زمان دیگری، جهان را بە الزام آور بودن حل مسالە ملی کورد متقاعد کنند و آن را تبدیل بە یک ارزش جهانی کنند یادگاری از ترس ها و ممنوعیت های قدیمی، مناسبات قدرت، منفعت های فردی و گروهی و سازمانی، نگرش سنتی بە سیاست، کوری در تحلیل سیاسی و نادانی نسبت بە زمانە، وضعیتی آفریدەاند کە “تعامل در زبان” را نیز بە معضل تبدیل کردەاند.
برای مردم کوردستان، کار از انتخاب بین “ایرانی بودن” و “استقلال ملی” گذشتە است، آنها انتخاب بی بازگشت خود را کردەاند و اکنون ضرورت آزادی ملی و استقلال ملی، بر هر ارزش دیگری ارجحیت دارد.
زمان را دریابید، مکان را بشناسید، امکان ها را در مسیر این انتخاب بە دست بیاورید و لطفا:
“تعامل در زبان” را بفهمید.
نکتە آخر: در برابر ارادە مردم نایستید، مثل برف، آب خواهید شد