آمارها نقشه استقلال کوردستان را در ڕۆژهەڵات، رونمایی می کنند
توسعه نیافتگی معنادار کوردستان و روند سیستماتیک سیاست های اقتصادی که اکنون با ارائه آمارها ازسوی خود حاکمیت، روشن تر ازهر زمان است به روشنی موید این معناست که حاکمیت ایرانی مسوول مستقیم ساختارهای توسعه نیافتگی است. شاید تا پیش از این، کسی نمی توانست توسعه نیافتگی فرهنگی، اجتماعی، آموزشی و…. را پیمانه کند و این مساله معمولا قربانی لفاظی ها، مغالطه ها، فرافکنی ها و …. می شد اما اکنون اعداد و ارقام در مورد توسعه نیافتگی سیستماتیک اشغالگر در کوردستان – آن هم بر اساس آمارهای حاکمیت- سخن می گویند. سیاست های اشغالگری اکنون بیش ازهرزمان قابل ردیابی است. استاندارد زندگی بسیار پایین، بهره وری نازل، صنعت کم، نرخ بالای بیسوادی، فقدان آموزش فنی، سطح متوسط خدمات پزشکی و بهداشتی، امید به زندگی پایین، تورم و بیکاری بالا، بیشترین نرخ فلاکت، فقدان استانداردهای غذایی، غارت آب، نابودی جنگل ها و مراتع، بالاترین فرسایش خاک، تخصیص نابرابر بودجه، فقر شدید، نگاه همیشه امنیتی، انتصاب های اداری غیربومی، تبعیض قانونی و…. سیمای اشغالگر را بیش ازهر زمان آشکارتر نموده اند. نگاهی به نقشه های توسعه و تخصیص و توزیع اگر بیفکنید روشن تر از هر زمان، متوجه خواهید شد که نگاه و عمل حاکمیت ایرانی به کوردستان و در کوردستان، نگاه و عمل یک اشغالگر است و این مساله در کنار سایر دلایل، درستی ادعای ما را در مورد “سرزمین اشغالی بودن کوردستان”، نشان می دهد. بدیهی است که ملت ها تا زمانی در کنار هم باقی می مانند که شهروندان، ارزش ها و ترجیحات کافی را داشته باشند و بتوانند با آنها ارتباط برقرار کنند. به سیاست های عمومی حاکمیت ایرانی، به توابع مطلوبیت در هر دوره زمانی، به منحنی های درآمد، به بودجه، به شکاف مرکز و پیرامون، به تمامی شاخص های کلان و مهمتر از همه به زندگی مردم در کوردستان نگاه کنید تا اشغالگری بر کوردستان -فارغ از هرگونه نگاه سیاسی- برایتان و برایمان معنای حقیقی پیدا کند…..