حقوق بین الملل، تبعیض سیستماتیک مضاعف، آپارتاید پنهان، نمونە ارومیە
مهمترین اسناد و مواد قانونی که می‌توان برای محکومیت “تبعیض سیستماتیک مضاعف” بدانها استناد کرد:
کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از تمام اشکال تبعیض نژادی (CERD)/ مواد ۱ و ۲ و ٥
کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان (CEDAW)/ مواد ۱ و ۲ و ۱٥
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)/ مواد ۲ و ۲٦
میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR)/ مواد ۲ و ۷
اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR)/ مواد ۱ و ۲ و ۷
کنوانسیون حقوق کودک (CRC)/ مواد ۲ و ۳۰
منشور اتحادیه آفریقا در مورد حقوق بشر و حقوق مردم (ACHPR)/ مواد ۲ و ۱۹
****
مهمترین اسناد و مواد قانونی برای محکومیت “آپارتاید پنهان” در حقوق بین‌الملل عبارتند از:
کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از تمام اشکال تبعیض نژادی (CERD)/ مواد ۱ و ۲ و ۳
کنوانسیون بین‌المللی رفع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان (CEDAW)/ مواد ۱ و ۲
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)/ مواد ۲ و ۲٦
میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR)/ مواد ۲ و ۷
اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR)/ مواد ۱ و ۲ و ۷
کنوانسیون حقوق کودک (CRC)/ مواد ۲ و ۳۰
دادگاه بین‌المللی دادگستری (ICJ)
دیوان کیفری بین‌المللی (ICC)
– در صورت وقوع “آپارتاید پنهان” که به نقض جدی حقوق بشر منجر شود، “دیوان کیفری بین‌المللی” (ICC) می‌تواند به عنوان یک نهاد قضایی در سطح بین‌المللی برای محاکمه افراد مسوول نقض حقوق بشر و ارتکاب جرم آپارتاید، اقدام کند.
بر اساس مادەی ۷ اساس‌نامه دیوان کیفری بین‌المللی، آپارتاید در هر شکل آن-پیدا یا پنهان- به عنوان یک جرم علیه بشریت شناخته می‌شود و شامل “هر گونه رفتار سیستمی” است که به “جدا کردن یا سرکوب گروه‌های خاص” می‌پردازد.
بوێرانە بێژین ئورمیە خاکی کوردستانە
جیهانی کوردستانی و سیاسەتی کوردی
